Geluidhinder rond Nederlandse luchthavens : Monitoring, enquêtes en blootstelling-responsrelaties

De overheid stelt een maximum aan de hoeveelheid geluid die vliegtuigen mogen veroorzaken voor mensen die rond Nederlandse luchthavens wonen. Zo wordt de omvang van geluidhinder en nadelige gezondheidseffecten beperkt. Om te kunnen volgen of dit beleid succesvol is, moet helder zijn waar enin hoeverre mensen last hebben van geluid van vliegverkeer. Dat kan door bewoners rond alle Nederlandse luchthavens regelmatig te vragen naar de geluidhinder die zij ervaren. Zo'n terugkerende enquete is een aanvulling op de berekening van de geluidhinder met een blootstelling-responsrelatie, en kan gebruikt worden om vast te stellen of de berekening van de geluidhinder nog klopt. Ook kan de enquete in kaart brengen hoe de situatie tussen de luchthavens verschilt. Per luchthaven kan namelijk de hoeveelheid geluid verschillen, maar ook de leefomgeving en de plannen van de luchthavens om uit te breiden of te veranderen. Als het nodig is, kan de informatie uit de enquete worden gebruikt om beleid aan te passen aan de regionale situatie. Dit blijkt uit onderzoek van het RIVM. Volgens het RIVM is devierjaarlijkse GGD Gezondheidsmonitor geschikt als enquete om de ervaren geluidhinder van omwonenden vast te stellen en te vergelijken met de berekende hinder.