Bir grup Türk çocuk popülasyonunda sendroma bağlı olmayan oligodonti prevalansı

Amac: Bu calismanin amaci, Isparta ve cevresinde yasayan Turk cocuklarinda oligodontinin prevalansi ve dagilimini belirlemektir. Gerec ve Yontem: Suleyman Demirel Universitesi Dis Hekimligi Fakultesi, Pedodonti Anabilim Dalina 1999-2018 yillari arasinda basvuran ve oligodonti tanisi konulmus hasta kayitlari tarandi. Herhangi bir sistemik rahatsizligi olmayan, ucuncu buyuk azi disleri haric 6 ve daha fazla disi eksik olan 6-18 yas araliginda 112 birey calismaya dahil edildi. Saptanan dis eksikliklerinin, eksik dis sayilarina, dislere, cinsiyete ve cenelere gore dagilimi ve dis eksikligi paternleri incelendi. Dis eksikligi gorulme sikligi sayi ve yuzde olarak tablolanip, cinsiyet ve eksik dislerin cenelere gore dagiliminda Mann-Whitney U testi uygulandi. Dis eksikligi paternlerini belirlemek icin Tooth Agenesis Code/Dis Eksikligi Kodu (TAC) degerleri verilerine frekans analizi yapildi. Bulgular: Calismamizda Isparta ve cevresinde yasayan Turk cocuklarinda, sendroma bagli olmayan oligodontinin gorulme sikligi %0.08 oraninda saptandi. Birey basina dusen konjenital eksik dis sayisi 9.05 olarak bulundu ve eksikligi en sik gorulen disler, alt ve ust 2. kucuk azi disleri olarak gozlendi. Dis eksikligi cinsiyetler ve ceneler arasinda karsilastirildiginda aradaki farklar istatistiksel olarak anlamli bulunmadi. Yaygin izlenen eksik dis paternleri, ust cenede kucuk azi ve lateral kesici kombinasyonu iken, alt cenede kucuk azi disleri ve lateral kesici dislerin kombinasyonu seklinde oldu. Sonuc: Elde edilen sonuclar dahilinde, Isparta ve cevresinde her on bin cocuktan 8’inde oligodonti varligi tespit edildi. Oligodontinin erken teshisi ile birlikte, siddeti ve dagilimi goz onune alinarak uygulanabilecek alternatif tedaviler onemli olabilir.