بررسی شاخصهای اقتصادی، اجتماعی و کالبدی با رویکرد عدالت فضایی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی(GIS) (مطالعه موردی: منطقه 6 کلانشهر تهران)

از نقطه نظر جغرافیایی عدالت فضایی شهر مترادف با توزیع فضایی عادلانه امکانات و منابع بین مناطق مختلف شهری و دستیابی متناسب شهروندان به آنها است، زیرا عدم توزیع عادلانه آنها به بحران‌های اجتماعی و مشکلات پیچیده فضایی خواهد انجامید. منطقه 6 از جمله مناطق شهر تهران می باشد که به علت غلبه نسبی فضاها و کاربری‌های فرامنطقه‌ای با کمبودهای شدید خدمات شهری و سرانه‌های کاربری فضای سبز، بهداشتی درمانی، ورزشی و فرهنگی در سطح محلات مواجه است. از این رو در این مقاله ابعاد عدالت فضایی در منطقه 6 کلانشهر تهران مورد بررسی قرار گرفته است. روش تحقیق مقاله حاضر توصیفی - تحلیلی و نوع آن کاربردی است که در آن اطلاعات به صورت اسنادی و کتابخانه‌ای گردآوری شده‌اند. در این مطالعه، جهت سنجش شاخص‌های عدالت فضایی اعم از اقتصادی، اجتماعی و کالبدی، از داده‌ها و اطلاعات بلوک‌های آماری سرشماری 1395 کلانشهر تهران استفاده شد. به منظور بررسی عدالت فضایی در منطقه 6 شهر تهران، از تحلیل لکه‌های داغ و خود همبستگی فضایی در محیط نرم افزار آرک جی.ای. اس استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که محلات آرژانتین – ساعی (3527 خانوار) و ولیعصر (3272 خانوار) بیشترین برخورداری را از شاخص‌های موجود به خود اختصاص داده‌اند. همچنین، محلات فاطمی (9309 خانوار) و وصال (2664 خانوار) کمترین میزان برخورداری از تعداد شاخص‌های موجود را دارند. همچنین براساس بررسی‌های انجام شده مشخص گردید که محلات منطقه 6 تهران از نظر توزیع شاخص‌های عدالت فضایی در وضعیت مطلوب قرار ندارند.