گزارش تجربه و کارکرد آموزش مبتني بر توانمندي آموزشی دانشجویان مامایی در تدریس درس بارداری و زایمان

تمام دانشجویان مایل به صلاحیت دارشدن و علاقه مند به یادگیری کارآمد از طریق به اجرا گذاشتن نقش حرفه ای در آینده شغلی خود هستند. این مطالعه با هدف ایجاد توانمندی و ارتقای شیوه تدریس دانشجویانی که یکی از ابعاد تعلیم و تربیت در آنان توانایی آموزش دادن به گروههای هدف در جامعه است می باشد. پژوهش حاضر یک مطالعه اقدام پژوهی بود که گروه هدف آن 19 دانشجوی کارشناسی مامایی بودند. به درخواست دانشجویان برای داشتن کلاسی پویا و مبتنی بر شایستگی جلسه توجیهی بین مدرس و دانشجویان برگزار گردیده و آنها با اهداف مدل، چالش ها و اهم فعالیت های مورد انتظار آشنا گردیدند. در طول ارائه برنامه و تدریس دانشجو و استاد در کنار هم به عنوان زوج مدرس زوایای کلاس داری، پویایی و تفهیم مطالب را به تمرین گذاشتند. میزان یادگیری، رضایتمندی، انگیزه و اعتماد به نفس دانشجویان از ارائه شیوه مورد نظر با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته سنجیده شد. در بررسی انجام گرفته، شیوه های آموزشی بکار گرفته شده به انتخاب دانشجویان شامل سخنرانی (73.68%)، بحث گروهی (94.73%) و پرسش و پاسخ (57.89%)؛ تهیه اسلاید (89.47%)، ایفای نقش (26.31%)، کلیپ آموزشی(10.51%)، جستجوی اینترنتی (21.05%)، جستجوی کتابخانه ای (68.42%)، تدوین کتابچه آموزشی (84.21%)، کیس ریپورت(10.51%)و team working ( 15.78%) بود. میانگین نمره خود ارزشیابی و ارزشیابی از همتا از شیوه ی تدریس و نحوه ی گردآوری مطالب به ترتیب 0.83±8.44 و 1.14±7.47 بود. ميزان رضايتمندی 1.39±7.42، ميزان انگيزه دانشجو در تدريس مطالب 1.16±8.31 و میزان اعتماد به نفس دانشجو از توانايي تدريس 1.41±8.00 بودند. تغییر رفتار آموزشی سبب تعمیق در یادگیری گردید و دانشجویان به تمایل خود و راهنمایی استاد از تمام روشهای نوین تدریس استفاده کرده و آن را به اجرا گذاشتند.