مطالعه رفتار جذب یونهای رنیوم محلولهای تک جزئی بر روی رزین پرولایت A170 با استفاده از مدلسازی تعادلی و سینتیکی

در این تحقیق برای تشریح مکانیزم و پدیده حاکم در انتقال یون‌های رنیوم بر روی تبادلگر پرولایت A170، از مدل‌های ایزوترم تعادلیوسینتیکی در شرایط استاتیکی (ناپیوسته) استفاده شد. به منظور درک کامل تعادل فرآیند جذب، چهار مدل جامع ایزوترم مورد بررسی قرار گرفت که در حالت کلی نتایج نشان داد که ایزوترم‌های کاربردی، پیش‌بینی خوبی از تعادل سیستم دارند که از بین آن‌ها دو مدل فروندلیچ و D-R تطابق مناسب‌تری با داده‌های آزمایشگاهی نشان دادند(99/0 R2>). همچنین در این شرایط بیشترین ظرفیت جذب محاسبه شده از مدل لانگمور برای یون‌های یاد شده 67/166 میلی‌گرم/ گرم به دست آمد. برای مطالعه سینتیک سیستم، مدل‌های شبه درجه اول، شبه درجه دوم، نفوذ بین ذره‌ای و اولوویچ به کار گرفته شد. تحلیل داده‌های استخراجی نشان داد که از بین مدل‌های مورد بررسی، مدل شبه درجه دوم با بیشترین ضریب همبستگی می‌تواند سینتیک فرآیند جذب را پیش‌بینی کند.