VETERİNER HEKİMLİKTE PROBİYOTİK KULLANIMI

Probiyotikler verildikleri canlilarin bagirsaklarinda patojen mikroorganizmalara karsi antagonistik etki gosteren, bagirsak mikroflorasi uzerine yararli etkiler olusturan, patojen olmayan, canli dogal bagirsak mikroorganizmalari olarak tanimlanmaktadirlar. Probiyotikler hakkindaki ilk calisma 19. yuzyilin sonlarinda Elie Metchnikoff tarafindan yapilmis ve fermente sutlerde belirledigi laktik asit bakterilerini probiyotik olarak bildirilmistir. Probiyotik olarak kullanilan en yaygin laktik asit bakterileri Lactobacillus , Streptococcus , Enterococcus, Leuconostoc , Pediococcus ve Bifidobacterium ’dur. Probiyotik bakteriler hayvanlar icin patojenik olmamali, toksin uretmemeli, aktarilabilir antibiyotik direnc genleri icermemeli, dusuk pH ve safra tuzlarindan etkilenmeden bagirsak hucrelerine tutunabilmeli, kolonize ve metabolize olabilmeli, uretim ve depolama sirasinda canliligini ve aktivitesini koruyabilmelidir. Probiyotiklerin rasyona katilmalari sonucunda hayvanlarda canli agirlik ve yemden yararlanmanin arttigi, gastrointestinal hastaliklarin azaldigi bildirilmektedir. Gunumuzde ticari probiyotik urunler hakkindaki mevcut bilgiler bu urunlerin guvenilir olduklarini gostermektedir. Bununla birlikte, potansiyel probiyotik bakterilerinin seciminde, Avrupa Birligi tarafindan onerilen zorunlu guvenlik kriterlerine dikkat edilmesi gerekmektedir. Sonuc olarak; probiyotiklerin akut bir hastaligin tedavisinde antibiyotiklerin yerini almasi dusunulmese de koruyucu tedavide ve hayvanlarda buyumenin tesvik edilmesinde antibiyotiklere alternatif olarak kullanimi mumkun gorulmektedir. Gelecekte kullanimlari daha yaygin hale gelecek, farkli kosullar altinda hayvanlardan maksimum verim alinabilecektir.