اثر شکل فیزیکی خوراک و پودر آب پنیر برعملکرد و تغییرهای مورفولوژیکی ژژنوم جوجه های گوشتی

این پژوهش به منظور بررسی آثار ناشی از شکل فیزیکی خوراک (پلت و آردی) و سطوح مختلف پودر آب پنیر (صفر، چهار و هشت درصد) بر تغییرهای بافت­شناسی ژژنوم انجام گرفت.  در این پژوهش از تعداد 240 قطعه جوجه خروس گوشتی سویه راس 308، در شش تیمار آزمایشی و چهار تکرار (10 قطعه در هر تکرار) در قالب طرح کاملا تصادفی با روش فاکتوریل 3×2 استفاده شد.  از طرفی، افزایش وزن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل در پایان دوره­های پرورشی، اندازه­گیری شد.  در روزهای 25 و 42 دوره­ی پرورش از هر واحد آزمایشی، دو  قطعه جوجه (10 قطعه از هر تیمار) که به میانگین وزنی واحد آزمایشی نزدیک بودند، برای کشتار انتخاب، و نمونه­های ژژنوم از روده­ی باریک آن­ها تهیه شد.  داده­ها با رویه­ی GLM نرم­افزار SAS 9.1 تجزیه و تحلیل شدند و میانگین­ها به روش توکی در سطح 5 درصد مورد مقایسه قرار گرفتند.  نتایج آزمایش در 25 روزگی، نشان داد که اثر اصلی شکل فیزیکی خوراک بر عرض پرزها، معنی­دار بوده و خوراک آردی، عرض ژژنوم روده­ی باریک را به صورت معنی­داری افزایش داده است (05/0P<).  در اثر متقابل فاکتورها، جیره­ی آردی با سطوح چهار و هشت درصد پودر آب پنیر، باعث افزایش طول و عرض پرز گردید.  هم­چنین جیره­ی آردی، باعث افزایش عمق کریپت­های ژژنوم روده­ی باریک در 42 روزگی گردید (05/0P<).  با توجه به نتایج به دست آمده از آزمایش، جیره­ی پلت عملکرد را بهبود داده است.