بررسی اثر ترکیبی متیل پردنیزولون و کلماستین در جلوگیری از چسبندگی پریتوئن در موش

زمینه و هـدف: استفـاده از کورتیکـواستروئید و آنتی‌هیستـامین درکاهش چسبندگی مؤثر بـوده اسـت. هـدف از انجـام ایـن تحقیق تعییـن اثر ترکیبـی متیـل پـردنیـزولون وکلمـاستیـن در جلوگیری ازتشکیـل چسبنـدگی پریتـوئن در مـوش می‌باشد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه 40 موش مذکر در دو گروه بیست تایی به صورت تصادفی تقسیم شدند. پس از بی‌هوش کردن این موش‌‌ها جدار شکم باز شده و 10 برش طولی تقریبا 1 سانتیمتر بر روی سطح پریتوئن در سمت راست در دیوارة قدامی داده شده و سپس قطعه‌ای از‌ پریتوئن نیز به ابعاد 2×2 سانتیمتر مربع از سطح قدامی دیواره چپ شکم برداشته شد. در گروه مورد کلماستین با دوز µg/kg50 و متیل پردنیزولـون با دوز mg/kg 40 داخل پریتوئن تزریق شد و در گروه شاهد به همین میزان نرمال سالین تزریق شد. پس از 20 روز مـوش‌‌ها تحت لاپاراتومی مجدد قرار گرفتند و وجود چسبندگی، تعداد باندهای چسبنده و درجه چسبندگی بر اساس مشاهـده مستقیم، در هر گروه مشخص شد. نتایج با آزمون مان ـ ویتنی و آزمون دقیق فیشر آنالیز شد. در این مطالعه P