تاثیر پرایمینگ بر شاخصهای جوانهزنی و فعالیت آنزیمی بذر توسکای ییلاقی (Alnus subcordata) تحت شرایط روشنایی و تاریکی

توسکای ییلاقی به­عنوان درخت زینتی بومی جنگل­های شمال ایران، جهت استفاده در فضای سبز شهری کاربرد فراوانی دارد. با این حال ازدیاد این گیاه و تولید نهال آن در ایران صورت نمی­گیرد. یکی از روش­های آسان تکثیر گیاهان استفاده از بذر می­باشد. برای بهبود و افزایش جوانه­زنی بذر می­توان از پرایمینگ استفاده نمود. این تحقیق به­منظور بررسی تأثیر پرایمینگ (بدون پرایمینگ (شاهد)، نیترات پتاسیم 02/0 و 04/0 درصد، اسید جیبرلیک 50 و 100 میلی­گرم در لیتر، آب) و فتوپریود (تاریکی و روشنایی) بر شاخص­های جوانه­زنی و فعالیت آنزیمی توسکای ییلاقی انجام گرفت. آزمایش به­صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی به اجرا در آمد. بیش­ترین درصد جوانه­زنی (53 درصد) در بذرهای پرایم­شده با اسید جیبرلیک 100 میلی­گرم در لیتر و در تاریکی بود. اثر پرایمینگ بر فعالیت آنزیم کاتالاز در سطح احتمال یک درصد معنی­دار بود. بیش­ترین فعالیت این آنزیم در بذرهای پرایم­شده با اسید جیبرلیک 100 میلی­گرم در لیتر بود. حداکثر فعالیت آنزیم پراکسیداز در در تاریکی و در تیمار 100 میلی­گرم در لیتر اسید جیبرلیک بود. بیش­ترین طول ساقه در تاریکی و روشنایی به­ترتیب با 8/3 و 7/2 سانتی­متر و در اسید جیبرلیک 50 میلی­گرم در لیتر بود. حداکثر شاخص بنیه مربوط به تیمار با اسید جیبرلیک بود. با توجه به نتایج به­دست­آمده استفاده از تیمار جیبرلیک اسید و شرایط تاریکی برای بهبود مولفه های جوانه­زنی در بذر توسکا توصیه می­شود.