تعيين اولويتهای پژوهشی پرستاری از ديدگاه پرستاران شاغل

زمينه: امروزه تعيين اولويت های پژوهشی از اصول استراتژيک رهبری در هر ساختار پژوهشی می باشد. از آنجا که هنوز سياست پژوهشی معروفی بر اساس اصول علمی در رشته پرستاری انجام نگرديده است. مطالعه حاضر در جستجوی يافت يک چارچوب اولويت بندی محورهای پژوهشی برای گروه پرستاری می باشد. مواد و روش‎ها: در اين مطالعه توصيفی-تحليلی، پرستاران شاغل در بخش های آموزشی و درمانی شهرستان بوشهر به روش دلفی در دو نوبت به پرسشنامه پاسخ دادند (208 نفر در مرحله اول و 174 نفر در مرحله دوم). پرسشنامه شامل مجموعه ای از عناوين پژوهشی جهت اولويت بندی براساس 9 ويژگی درخواستی (اهميت موضوع تحقيق، نقش در تغيير سلامت جامعه، در دسترس بودن اطلاعات از پيش موجود، ايجاد تغيير در پرستاری، وجود پتانسيل مشارکت با ديگر مراکز، تمرکز بر نيازهای جامعه، وجود قوانين و دستورالعمل های حمايت کننده، توجيه اقتصادی، احتمال بکارگيری نتايج حاصل) با شاخص امتياز دهی بر مبنای مقياس سه قسمتی (عالی، خوب، کم) و يک سؤال باز بود. يافته‌ها: محورهای پژوهشی که بالاترين رتبه را به ترتيب به خود اختصاص دادند، عبارت بودند از : 1) پرستاری و آموزش؛ 2) پرستاری و آموزش به مددجو؛ 3) جايگاه پرستار در سيستم خدمات بهداشتی درماني؛ 4) پرستاری و دارو درماني؛ 5) مديريت پرستاری و ارتقاء کيفيت؛ 6) پرستاری و مراقبت؛ 7) پرستاری و بحران (حوادث غيرمترقبه)؛ 8) پرستاری و پژوهش؛ 9) خطرات شغلی در بين کارکنان پرستاري؛ 10) نقش پرستار در ارتقاء سلامت جامعه. نتيجه گيری: روش دلفی برای تعيين اولويت های پژوهشی پرستاران روشی سودمند بوده و بر اساس اين شيوه، موضوعات مرتبط با آموزش پرستاری و تعيين جايگاه پرستار در خدمات بهداشتی و درمانی از محورهای پر اولويت پژوهشی در گروه پرستاری می باشند. واژه‌های کلیدی: اولويت‌های پژوهشی، پژوهش پرستاری، روش دلفی، ارتقاء سلامت،