بررسی فراوانی 20 ساله تومورهای تخمدان در بیمارستان دکتر شریعتی و توزیع سنی آنها

هدف از اين مطالعه بررسی فراوانی انواع تومورهای تخمدان در يک دوره 20 ساله در بيمارستان شريعتی تهران از سال 1355 تا سال 1374 و نيز بررسی توزيع سنی بيماران بوده است. اين مطالعه به صورت گذشته‌نگر روی بيمارانی که در فاصله زمانی فروردين ماه 1355 تا اسفند ماه سال 1374 در بيمارستان شريعتی تشخيص آسيب‌شناسی آن‌ها نئوپلازی‌های تخمدان بود، صورت گرفت سپس فراوانی انواع تومورها و نيز توزيع سنی آن‌ها بررسی شد. از 493 مورد نئوپلازی تخمدان بررسی شده، تومورهای اپی‌تليالی سطحی با 283 مورد(4/57% کل تومورها) بيش‌ترين تعداد را تشکيل می‌دادند. ساير موارد شامل 152 مورد تومور ژرم سل(83/30%) و 31 مورد(28/6%) تومور طناب جنسی و 24 مورد تومور متاستاتيک(86/4% کل تومورها) بود. از 3 مورد باقی‌مانده 2 مورد لوتئوم و 1 مورد کندروما بوده است. شايع‌ترين تومور خوش‌خيم تخمدان، کيست درموييد(53/39%) و پس از آن سروسيت آدنوما با 94/29% و موسينوس سيست آدنوما با 82/14% مشاهده شد. شايع‌ترين تومورهای بدخيم تخمدان تومورهای سروزی بدخيم بودند(69/53% تومورهای بدخيم) و متاستازها(1/16% تومورهای بدخيم) و موسينوس سيست آدنوکارسينوما(09/14% تومورهای بدخيم) در رده‌های بعدی قرار گرفته بودند. اغلب تومورها در اين مطالعه، در رده سنی 30-21 سال مشاهده شدند(111 نفر) و پس از آن 99 نفر در رده سنی 60-51 سال و 96 نفر در رده سنی 40-31 سال قرار داشتند. در اين مطالعه، ميزان تومورهای اپی‌تليالی سطحی کم‌تر از مطالعات جهانی و ژرم سل توموها بيش از ساير مطالعات بوده است که شايد به علت جمعيت جوان‌تر بيماران اين مطالعه باشد(اغلب تومورها در رده سنی 30-21 سال بودند) هم‌چنين متاستازها درصد بالاتری از تومورهای بدخيم را تشکيل می‌دادند(نسبت به ساير مطالعات) که می‌تواند نشان دهنده تشخيص ديرهنگام بدخيمی باشد. در گروه تومورهای طناب جنسی، بيش‌ترين تعداد را فيبروتکوما تشکيل می‌داد در حالی که در ساير مطالعات، تومورهای گرانولوزا تکاسل بيش‌ترين تعداد را داشتند که عوامل نژادی را نيز بايد در نظر گرفت.