اثر رهبری مثبت گرا بر افشاگری سازمانی با نقش میانجی ارعاب روانشناختی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه رهبری مثبت گرا و افشاگری در سازمان با نقش میانجی ارعاب روانشناختی کارکنان در دانشگاه لرستان بود. پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش و ماهیت توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش 440  نفر از کارکنان دانشگاه لرستان بوده که براساس جدول مورگان از میان آنها نمونه ای به حجم  205 نفر  به روش تصادفی طبقه ای انتخاب گردید. ابزار گردآوری داده­ها پرسشنامه بود که روایی و پایایی آن به وسیله آزمون­های آماری مناسب مورد تأیید قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزارSmart Pls  استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان دهنده ی آن است که رهبری مثبت گرا رابطه منفی و معناداری با ارعاب روانشناختی و رابطه مثبت و معناداری با افشاگری کارکنان دارد. ارعاب روانشناختی نیز رابطه منفی و معنی داری با افشاگری کارکنان داشت. همچنین این متغیر دارای نقش میانجی در رابطه رهبری مثبت گرا و افشاگری کارکنان بود. نتایج پژوهش حاکی از آن است که رهبران مثبت گرا با اعمال و رفتار خود نقش مهمی در بیدار کردن وجدان کاری، صدای سازمانی و القاء حس اعتماد و امنیت روانشناختی به کارکنان را دارند و باعث می شوند آنها بدون ترس از عواقب افشاگری، تخلفات و انحرافات سازمانی را گزارش دهند.