بررسی توانایی تحمل و مقاومت گونه های گیاهی کاشته شده در دیوارهای سبز سازگار با اقلیم شهرمشهد نسبت به آلاینده های هوا، با استفاده از شاخص APTI

زمینه و هدف: امروزه مشکل آلودگی هوا با اثرگذاری در مقیاس جهانی، نگرانی مهم دنیای متمدن و جدید است که اثرات نامطلوب بسیار زیادی بر سلامت انسان و محیط‌زیست می گذارد. بنابراین یافتن راه‌حل های پایدار و دوست‌دار طبیعت که از افزایش سطح آلودگی ها جلوگیری کرده و به حذف آنان کمک کند، نیاز است. یکی از جدیدترین روش های کاهش آلودگی هوا و جذب ذرات معلق و همچنین بهبود کیفیت هوا، استفاده از دیوارهای سبز در فضاهای شهری است. مطالعه ی حاضر به بررسی پتانسیل دیوارهای سبز در کاهش آلاینده های هوا پرداخته است. مواد و روش: در این مطالعه پژوهشی، دو دیوار سبز به مدت سه ماه در چهارراه ترافیکی خیام شهر مشهد قرار گرفتند. پس از گذشت زمان موردنظر، آزمایش های تحمل سنجی آلودگی هوا که شامل اندازه گیری میزان کلروفیل، اسید آسکوربیک، محتوای آب برگ و pH بود، بر روی تمام گیاهان انجام شده و داده های APTI به دست آمد. یافته‌ها: بر اساس داده های به دست آمده، هشت گونه ی گیاهی با میزان APTI نسبتا بالا، جزو گونه های مقاوم برای کاشت در مناطق آلوده می باشند. با توجه به آنالیزهای آماری، مقدار APTI گیاهان مطالعه شده، با میزان اسید آسکوربیک و محتویات آب برگ گیاهان در ارتباط است. نتیجه‌گیری: نتایج نشان می دهند از میان نه گونه ی گیاهی مطالعه شده و مقایسه ی نتایج آن ها با یکدیگر، هشت گونه‌ی گیاهی، جزو گونه های نسبتا مقاوم در برابر آلودگی هوا هستند؛ مقاوم ترین گونه ها، گیاهان کارپوبروتوس و رزماری می باشند که مقاومت بیشتری از خود در برابر آلودگی هوا نشان داده و لذا برای کاشت در مناطقی با آلودگی زیاد هوا مناسب هستند.