مطالعه کانی شناسی و ژئوشیمی کانسنگ و سنگ میزبان کانسار منگنز رباط کریم، جنوب باختر تهران

کانسار منگنز رباط­کریم در 7 کیلومتری شمال­باخترشهرستان رباط­کریم(جنوب­باختر تهران) و در حاشیه شمال­خاوری کمربند آتشفشانی ارومیه- دختر قرار گرفته است. از نظر زمین‌شناسی ناحیه­ای، این منطقه در مجموعه آتشفشانی ائوسن شمال ساوه، با ترکیب سنگ­شناسی ریولیت، تراکیت، آندزیت و بازالت قرار گرفته است. کانی­سازی به شکل رگه­ای و درون گسلها، درزه­ها و شکستگیهای سنگ­های آتشفشانی صورت گرفته است. بر اساس مطالعات کانی­شناسی، این رگه­ها از کانی­های پیرولوزیت، پسیلوملان، رامزدلیت و هلندیت به همراه کانی­های کلسیت و کوارتز تشکیل شده است. در همرشدی اکسیدهای منگنز با کانی­های کوارتز و کلسیت و وجود بافت­های متنوع پرشدگی فضای باز حاکی از فعالیت سیال گرمابی از نوع اپی­ترمال است. ژئوشیمی عناصر اصلی و جزئی نمونه­های کانسنگ منگنز رباط­کریم، بی­هنجاری منفی عنصر سریم و همچنین تشابه الگوی بهنجار شده عناصر خاکی کمیاب کانسنگ منگنز رباط­کریم با سنگ­های میزبان آتشفشانی و دیگر کانسارهای گرمابی منگنز جهان نشان­دهندة منشأ اپی­ترمال این کانسار است. آب­های جوی و یا ماگمایی میتوانند منشأ سیال سازنده کانسنگ­های منطقه باشند که ضمن چرخش در سنگ­های آتشفشانی ائوسن، منگنز و دیگر فلزها را شسته و حین بالا­آمدن از مسیرهای مناسب مانند گسلها و شکستگیهای عمده، کانیسازی کرده­اند. فشار زیاد سیال کانیساز موجب شده است که در برخی مناطق سنگ­های تراکیتی به سنگ­های شبه­برشی تبدیل شوند.