Inhibitory polimerazy poli(ADP-rybozy) (PARP) w terapii nowotworów z mutacjami BRCA1/2* Poly(ADP-ribose) polymerase (PARP) inhibitors in BRCA1/2 cancer therapy

W obecnie stosowanych terapiach przeciwnowotworowych wykorzystywane są przede wszystkim związki wprowadzające uszkodzenia do DNA. Skutecznośc leczenia nowotworow uzalezniona jest wiec od wydajności mechanizmow związanych z ich usuwaniem. Wiele substancji uzywanych w chemioterapii wykazuje silną toksycznośc ogolnoustrojową, dlatego tez wciąz poszukiwane są nowe leki charakteryzujące sie mniejszą szkodliwością oraz przede wszystkim ograniczające swoje dzialanie do ogniska nowotworowego. Jednym z ostatnich obiecujących osiągniec jest uzyskanie nowej generacji niskocząsteczkowych inhibitorow polimeraz poli(ADP-rybozy) (PARP), enzymow związanych z naprawą pekniec DNA. Związki te wykazują ogromną toksycznośc i specyficznośc szczegolnie wzgledem komorek z mutacjami genow BRCA1 oraz BRCA2, co wskazuje na mozliwośc wykorzystania tych inhibitorow w terapii nowotworow o określonym podlozu genetycznym. Geny BRCA1 i BRCA2 związane są z rekombinacją homologiczną, systemem naprawy usuwającym podwojne pekniecia DNA, a ich uszkodzenia prowadzą do zachorowan na raka piersi/jajnika. W artykule przedstawiono role bialek BRCA1, BRCA2 i polimeraz poli(ADP-rybozy) w procesach naprawy DNA, ze szczegolnym uwzglednieniem ich udzialu w rekombinacji homologicznej. Opisano rowniez krotko historie badan, ktore doprowadzily do opracowania niskocząsteczkowych inhibitorow PARP o wysokiej specyficzności oraz wyniki testow klinicznych najbardziej efektywnych inhibitorow PARP w perspektywie ich potencjalnego zastosowania w leczeniu onkologicznym, przede wszystkim nowotworow piersi BRCA1 i BRCA2.