ORTA ÇAĞ’DA DOĞU VE BATI’DAKİ DİN VE DEVLET İLİŞKİLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASINA BİR ÖRNEK: CHARLEMAGNE VE SULTAN TUĞRUL DÖNEMLERİ

Orta Cag, dinin itici guc oldugu, insanlarin siyasi ve sosyal yonden kendilerini farkli yontemlerle ispatlamaya calistigi cag olarak kabul gorur. Boyle bir resmin olusmasinin bircok sebebi bulunmaktadir. Bunlarin en onemlilerinden biri, Hristiyanligin ve Islamiyet’in bu cagda yaygin hale gelmesidir. Iki din, yayildiklari bolgelerin siyasi, sosyo-ekonomik ve kulturel hayatinda buyuk degisimlere neden olmustur. Dolayisiyla, tarihi degere sahip bircok olayin arka planinda dogrudan ya da dolayli olarak dini etmenlerin etkili oldugu gorulmektedir. Bunun yani sira hukumdarlarin, cogu zaman, gerek din ve gerekse din adamlari araciligiyla hedeflerine ulastigi olmustur. Konuyla ilgili olarak Karolenj Imparatoru Charlemagne ve Buyuk Selcuklu Sultani Tugrul Bey donemleri ornek gosterilebilir. Cagdas olmayan iki hukumdarin yasadiklari donem arasinda yaklasik iki bucuk asirlik zaman farki bulunmaktadir. Ayrica Charlemagne Hristiyan, Tugrul Bey ise Muslumandir. Bu farkliliklara ragmen Charlemagne’nin Papa III. Leo tarafindan “Roma imparatoru” ilan edilmesinde ve Tugrul Bey'e Halife el-Kaim tarafindan “Dogu’nun ve Bati’nin Hukumdari” unvaninin verilmesinde, benzer ozellikteki dini ve siyasi nedenlerin etkili oldugu gorulmustur. Bu calismada Charlamagne-Papa ve Tugrul Bey-Halife iliskileri temel alinarak, din ve devlet iliskilerine yonelik bir karsilastirma yapilacaktir.