سلامت معنوی و راهبردهای مقابلهی مذهبی در بیماران همودیالیزی

مقدمه: سلامت معنوی و فعاليت‌های مذهبی به عنوان يک منبع مهم در سازگاری با مشکلات ناشی از بيماری‌های مزمن شناخته شده-اند. هدف: اين مطالعه برای تعيين وضعيت سلامت معنوی و سبک های مقابله ی مذهبی بيماران همودياليزی انجام شده است. روش: در اين مطالعه مقطعی (توصيفی- تحليلی)، 95 بيمار تحت درمان با همودياليز از مراکز همودياليز بيمارستان‌های شهر به روش نمونه‌گيری آسان انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه سلامت معنوی اليسون و پالوتزين و مقياس مقابله مذهبی پارگامنت بود. داده‌ها با استفاده از آمار توصيفی، آزمون‌های آماری ضريب همبستگی پيرسون و آزمون تی مستقل در محيط نرم افزار آماری SPSS 16 تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها: ميانگين و انحراف معيار نمره کل سلامت معنوی بيماران 09/15±98/91 و ميانگين و انحراف معيار نمره راهبردهای مقابله مذهبی مثبت و منفی به ترتيب 17/4±38/23 و 34/4±46/11 بود. 6/52 درصد از بيماران در مقياس سلامت معنوی نمره بالاتر از ميانگين کسب کرده بودند. 6/52 درصد نمونه‌ها در مقياس راهبردهای مذهبی مثبت نمره بالاتر داشتند و اين رقم در مورد راهبردهای مذهبی منفی 9/37 درصد بود. سلامت معنوی و راهبردهای مقابله مذهبی مثبت ارتباط مستقيم و معنادار داشت(463/0=r، 000/0=P) و ارتباط سلامت معنوی و راهبردهای مقابله مذهبی منفی معکوس و معنادار بود(430/0- =r، 000/0=P). سلامت معنوی و ميزان استفاده از راهبردهای مقابله مذهبی در دو جنس تفاوت معناداری نداشت. با افزايش سن سلامت معنوی نيز بيشتر می‌شد و اين رابطه از نظر آماری معنادار بود. نتيجه‌گيری: يافته‌ها نشان داد سلامت معنوی بيماران همودياليزی در حد نسبتا مطلوبی قرار داشت و با توجه به تاثير مثبت راهبردهای مذهبی کارآمد در افزايش سلامت معنوی، تمرکز بر تقويت راهبردهای مذهبی در مراقبت‌های معمول، می‌تواند وضعيت سلامت معنوی و در نهايت کيفيت زندگی روانشناختی اين بيماران را بهبود بخشد.