بررسی تاثیر الگوی ساختاری اتحادهای استراتژیک بر عملکرد اتحاد با رویکرد فراترکیب

نرخ شکست اتحادهای استراتژیک، علیرغم صرف هزینه و منابع فراوان برای شکل‌گیری آن‌ها بسیار زیاد است. پیشینه نظری در توصیف این وضعیت، کانون انتقادات را متوجه ساختار اتحادها می‌داند، ابا این وجود جامعیت لازم را برای شریح تاثیر الگوهای ساختاری بر عملکرد اتحادهای استراتژیک ندارد و دیدگاه‌های پراکنده‌ای پیرامون رابطه ساختار و عملکرد در اتحادها ارائه می‌دهد. پژوهش حاضر با هدف یکپارچه‌سازی دیدگاه‌های پراکنده و ارائه چارچوبی درباره رابطه ساختار-عملکرد، طراحی و با رویکرد فراترکیب، به انجام رسیده است. پس از بررسی و پالایش 129 مطالعه به چاپ رسیده در نشریات معتبر بین‌المللی، 15 مقاله در فرایند فراترکیب مورد بررسی قرار گرفت و پس از تحلیل‌محتوا و به‌کارگیری روش آنتروپی شانون، 9 مقوله مشتمل بر 31 کد در چارچوب نهایی ساختار-عملکرد این پژوهش مورد استفاده قرار گرفت. یافته‌های فراترکیب نشان می‌دهند پیچیدگی قرارداد، کیفیت رابطه و آزادی عمل بیشترین تاثیر را در رابطه میان ساختار و عملکرد اتحادهای استراتژیک دارند و طراحی ساختار بهینه بدون درنظرگرفتن نقش مکمل میان الگوهای قراردادمحور و اعتمادمحور امکان‌پذیر نیست.