تحلیل روند تحولات منظر اکولوژیک شهر «قم» مبتنی بر مدل آلبرتی
2021
منظر بازتابی از ساختار، کارکرد و تعامل میان آنها در قالب یک مفهوم جامع است. اگرچه سنجههای اکولوژی منظر قابلیت خوانش ساختار و کارکرد منظر را دارند، اما به چارچوبی نیاز است که بتوان براساس آن، کلیت و روند تحولات منظر به عنوان یک مفهوم جامع را درک کرد. این موضوع در منظر شهری اهمیت ویژهای مییابد. بخصوص زمانی که توسعه شهری برآیند بارگذاری فضایی ناشی از فرآیندهای اجتماعی و اقتصادی است که در آن بنیانهای محیطی کمتر در نظر گرفته میشود. این وضعیت منجر به ایجاد اختلال در ساختارهای طبیعی و زیستی شده و در نهایت به گسستگی اکولوژی منظر میانجامد. در نتیجه تغییرات ساختاری بر کارکرد زیستبوم شهرها اثر گذاشته و آنها را بیش از پیش ناپایدار میسازد. براین اساس به نظر میرسد گام نخستین در اصلاح وضعیت کنونی، تبیین الگوی مناسبی از تغییرات منظر و فراهم ساختن درک صحیحی از تاثیرات الگوهای توسعه شهری بر اکوسیستم باشد. براین اساس این تحقیق با هدف ارزیابی تحولات کلیت منظر شهر قم در یک دوره 30 ساله تلاش نموده تا با بهرهگیری از سنجههای منظر به محاسبه تغییرات ساختاری و کارکردی آن بپردازد. از این رو با استفاده از تصاویر ماهوارهای در بازههای زمانی ده ساله از پایگاه دادهی زمینشناسی آمریکا (USGS) لایههای طبیعی و مصنوع تشکیل دهنده منظر شهر استخراج گردید. تصویر سال 1989 از ماهواره لندست5 سنجنده (TM)، سال 1999 و 2009 ماهواره لندست7 سنجنده (ETM) و سال 2019 ماهواره لندست8 سنجنده (OLI) تهیه شد. سپس در محیط نرمافزار (ENVI) ساختارهای طبیعی و مصنوع در چهار رده (class) پوشش گیاهی، ساختمان، شریانهای ارتباطی و زمینهای بایر تعیین و بهروش طبقهبندی نظارتشده (SupervisedClassification) و حداکثر شباهت (MaxsimumLikelihood) کلاسبندی شده است. پس از آن ده سنجه متناسب با هدف انتخاب و برای کمیسازی تغییرات در این چهار رده به وسیله نرم افزار (Fragstats) محاسبات لازم صورت پذیرفته است. در ادامه این تحولات با استفاده از مدل آلبرتی مورد مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از کاربرد متریکهای منظر در بررسی اکولوژی شهر قم نشان از تغییرات نامطلوب و شتابان در اکوسیستم این شهر بصورت ساختاری و کارکردی طی دوره سی ساله دارد . منظر انسان ساخت به زیان ساختارهای طبیعی در حال توسعه است. لکههای طبیعی در حال از دست رفتن و در عوض لکههای معرفی شده نسبتا رو به فزونی هستند که البته نتوانسته بر روند کلی تغییر منظر اثر چندانی داشته باشد. بررسی شاخصهای (LPI)، (AREA-MN)، (SHAPE-AM) و(SHAPE-MN)اطلاعاتی را از تغییرات فرم بصری منظر در اختیار مینهد. افزایش لکههای مصنوع به همراه کاهش بزرگترین لکه بیابانی به یک سوم ، حکایت از بروز گسستگی بسیار در منظر بیابانی شهر قم دارد. در این میان فرم شهر به سمت الگوی هندسی ساده درحال تغییر بوده که به معنای از دست دادن اکوسیستمهای طبیعی است. وضعیت شاخصها نیز طی سالهای متفاوت بر ساده شدن ساختار منظر تاکید میکند که اثرات متعددی بر محیط شهری از جمله تغییر میکرو اقلیم و پیامدهای حاصل از آن در اکوسیستم شکننده بیابانی محدوده دارد. بنابراین لزوم بازنگری در الگوی توسعه شهر قم با توجه به رویکردهای طبیعتگرا در کنار پاسخگویی به نیازهای انسانی احساس میشود. برنامهریزی اکولوژیک توام با پیشنهادهای راهبردی برای بکارگیری طرحهای طبیعتمحور در این عرصه به منظور بهبود و ارتقا کیفیت منظر اکولوژی شهر قم ضرورتی اجتناب ناپذیر است.
- Correction
- Source
- Cite
- Save
- Machine Reading By IdeaReader
0
References
0
Citations
NaN
KQI