Artykuł oryginalny Zmiana podejścia do sposobu wymiany zastawki aortalnej u dzieci i młodzieży – doniesienie wstępne

Wstep: Wybor metody leczenia chirurgicznego u dzieci z wrodzon± i nabyt± dysfunkcj± zastawki aortalnej jest tematem kontrowersyjnym. Fizjologiczny wzrost pier¶cienia aortalnego oraz ryzyko wyst±pienia powik³an zatorowo-zakrzepowych i krwotocznych sprawiaj±, ?e implantacja zastawek mechanicznych w pozycji aortalnej nie jest metod± jednoznaczn± u dzieci. W ¶wietle obserwacji dokonanych g³ownie na pacjentach doros³ych wydaje sie, ?e bezstentowe zastawki biologiczne mog± byae dobr± opcj± lecznicz± dla dzieci i m³odzie?y wymagaj±cych wymiany zastawki aortalnej. Cel: Ocena wynikow leczenia dzieci po wszczepieniu protezy mechanicznej oraz wstepna ocena wynikow leczenia po implantacji protezy biologicznej. Metodyka: Analizie poddano grupe 55 dzieci z wszczepion± protez± mechaniczn± (grupa A) oraz grupe 8 dzieci z wszczepion± bezstentow± protez± biologiczn± (grupa B). Oceniono wiek pacjentow, typ dysfunkcji zastawki, stopien wydolno¶ci uk³adu kr±?enia oraz komfort ?ycia po wszczepieniu protezy zastawki aortalnej. ¦redni wiek w dniu implantacji protezy mechanicznej wynosi³ 12 lat i 9 mies. (8–18 lat), podczas gdy implantacje protezy biologicznej wykonano ¶rednio w wieku 12 lat i 2 mies. (od 6 lat i 9 mies. do 15 lat i 4 mies.). Okres obserwacji pooperacyjnej wynosi³ ¶rednio 6 lat i 5 mies. dla dzieci z grupy A (5–13 lat) oraz 1 rok i 5 mies. dla dzieci z grupy B (od 1 mies. do 2 lat). G³own± przyczyn± dysfunkcji w obu grupach badanych by³a niedomykalno¶ae wspo³istniej±ca ze zwe?eniem zastawki aortalnej (58% – grupa A, 55% – grupa B). Jedynie u 1 dziecka z grupy A oraz 1 z grupy B przyczyn± zmian w aparacie zastawkowym by³a zmiana nabyta. W obu grupach rozmiar implantowanej protezy aortalnej wnosi³ ¶rednio 22 mm. U 6 pacjentow z grupy A wykonano plastyke aorty wstepuj±cej w celu implantacji zastawki wiekszej ni? ¶rednica aorty wstepuj±cej. Jako parametry oceniaj±ce fizjologiczn± przebudowe mie¶nia lewej komory po wszczepieniu protezy zbadano echokardiograficznie funkcje skurczow± lewej komory na podstawie procentu skracania (%SF) i zmiany anatomiczne zachodz±ce w ¶cianie lewej komory: wymiar poprzeczny lewej komory serca w rozkurczu (LVDd), grubo¶ae tylnej ¶ciany lewej komory serca (LVPW), grubo¶ae przegrody miedzykomorowej (IVS) oraz gradient ci¶nien lewa komora-aorta (LV-Ao). Wyniki: Nie by³o zgonow szpitalnych w obu ocenianych grupach. Wyst±pi³y 2 odleg³e zgony u dzieci z grupy A. Jedno dziecko zmar³o z powodu powik³an krwotocznych, drugie z przyczyn nieznanych. Ponadto u dzieci z grupy A wyst±pi³y powik³ania: zatorowo-zakrzepowe (2), nieistotne powik³ania krwotoczne (2), infekcyjne (2). Wykonano dwie reoperacje u dzieci po wymianie zastawki aortalnej na proteze mechaniczn±. W okresie 2-letniej obserwacji dzieci po wszczepieniu biologicznej zastawki bezstentowej nie wymaga³y reoperacji. Stwierdzono dobry wczesny wynik leczenia operacyjnego wady – w grupie A i B, oraz dobry wynik ¶rednio odleg³y i odleg³y w grupie B. Fizjologiczna przebudowa ¶ciany lewej komory wyst±pi³a u dzieci zarowno z grupy A, jak i z grupy B. W obu grupach subiektywny i obiektywny komfort ?ycia by³ dobry. Wnioski: Dobre wyniki kliniczne, prosta technika, powtarzalno¶ae i bezpieczenstwo techniki operacyjnej wszczepiania zastawki mechanicznej w pozycji aortalnej sprawiaj±, ?e metoda ta jest wci±? atrakcyjn± opcj± leczenia wad zastawkowych zarowno u dzieci, jak i doros³ych. Jednak?e brak powik³an zatorowo-zakrzepowych, krwotocznych i infekcyjnych oraz poprawa trwa³o¶ci powoduj±, ?e rozwi±zaniem na przysz³o¶ae dla dzieci i m³odzie?y wymagaj±cych wymiany zastawki aortalnej mog± byae bezstentowe zastawki biologiczne nowej generacji.