نقش سبک زندگی در پیشبینی رفتار پرخطر اراذل و اوباش شهر تهران

زمینه و هدف: رفتارهای پرخطر اراذل و اوباش یکی از مهم‌ترین عوامل به خطر افتادن سلامت جامعه هستند. تحقیق حاضر نیز در همین راستا، با هدف تعیین نقش ابعاد سبک زندگی در پیش‌بینی رفتارهای پرخطر اراذل و اوباش شهر تهران است. روش: روش پژوهش حاضر، از نوع توصیفی - همبستگی است. جامعۀ آماری شامل کلیۀ اراذل و اوباش در دسترس و تحت کنترل پلیس امنیت عمومی فاتب در سال 1396 است که 194 نفر از 390 نفر براساس فرمول کولران و به روش نمونه‌گیری سهمیه‌ای انتخاب و مورد ارزیابی قرار گرفتند. ابزار بررسی، پرسشنامۀ نیم‌رخ سبک زندگی ارتقادهندۀ سلامت و مقیاس خطرپذیری نوجوانان است که روایی و پایایی آن در پژوهش‌های مختلف به اثبات رسیده است. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل رگرسیون خطی و به منظور بررسی مفروضات آن از آزمون‌های همبستگی و دوربین- واتسون بهره‌برداری شده است. یافته‌ها: بررسی فرضیه‌های پژوهش نشان داد که سبک زندگی و مؤلفه‌های مسئولیت‌پذیری، مدیریت استرس، رشد معنوی و فعالیت بدنی، تأثیر معکوس و معنا‌داری بر رفتار پرخطر اراذل و اوباش دارد، در حالی که مؤلفه‌های روابط میان فردی و تغذیه، تأثیر معنا‌داری بر رفتار پرخطر اراذل و اوباش ندارند. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که سبک زندگی می‌تواند رفتار پرخطر اراذل و اوباش را پیش‌بینی کند و هرچه نمرۀ آزمودنی‌ها در نیمرخ سبک زندگی بالاتر باشد، رفتار پرخطر کمتری از خود نشان می‌دهند.