Chirurgiczne leczenie żylnego owrzodzenia podudzia - wyniki odległe hospitalizowanych pacjentów w latach 1996-2005

Wstep : Czestośc wystepowania owrzodzenia zylnego ocenia sie na 1,1-1,8% w regionach wysoko uprzemyslowionych. Mimo prawidlowo prowadzonego leczenia zachowawczego czy tez zabiegowego oraz mimo dalszej profilaktyki, czestośc nawrotow w pierwszym roku ocenia sie na 16-25%, natomiast po 2 latach - 28-69%. Celem ponizszego opracowania jest analiza wynikow leczenia szpitalnego - zabiegowego oraz zachowawczego - pacjentow z czynnym, wygojonym lub nawrotowym owrzodzeniem podudzia o etiologii zylnej, w obserwacji krotko- i dlugoterminowej. Material i metody : Badanie przeprowadzono na grupie 44 chorych hospitalizowanych w klinice w latach 1996-2005 z powodu opornego na leczenie zachowawcze lub nawrotowego owrzodzenia podudzia o etiologii zylnej. Wyniki : Spośrod 44 leczonych chorych, tylko w 2 przypadkach nie uzyskano wygojenia owrzodzenia po zastosowanym leczeniu. Nawrot owrzodzenia w obserwacji dlugoterminowej stwierdzono u 48% hospitalizowanych. Wnioski : Leczenie szpitalne, zwlaszcza zabiegowe jest najbardziej skutecznym sposobem postepowania w przypadkach opornych na leczenie ambulatoryjne lub nawrotowych zylnych owrzodzeniach podudzi. Niestety nie zabezpiecza ono przed nawrotem owrzodzenia szczegolnie w tych przypadkach, w ktorych po uzyskaniu wygojenia zmiany zaprzestaje sie dalszego leczenia i profilaktyki.