بررسی کارایی مدل AquaCrop در شبیهسازی تبخیر-تعرق ذرت واجزای آن در سامانه-های آبیاری میکرو تحت شرایط مالچ

هدف از این پژوهش شبیه‌سازی تأثیر سامانه‌های آبیاری میکرو تحت شرایط مالچ بر میزان تبخیر-تعرق، تبخیر از سطح خاک و تعرق گیاهی ذرت علوفه‌ای با استفاده از مدل AquaCrop است. در این مطالعه کارایی AquaCrop با استفاده از داده‌های برداشت شده برای ذرت علوفه‌ای تحت سامانه‌های آبیاری (لوله-های رسی تراوای عمودی (PCI)، قطره‌ای سطحی (DI) و قطره‌ای زیر‌سطحی (SDI)) در شرایط مالچ در تابستان سال 1393 در منطقه نیمه‌خشک کرج، استان البرز مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به دامنه تغییرات آماره NRMSE در مرحله واسنجی و صحت‌سنجی (%74/7 و %7/10) دقت این مدل در شبیه‌سازی بیوماس ذرت علوفه‌ای قابل قبول بود و به ترتیب در محدوده عالی و خوب قرار داشت که نشان از کارآیی مناسب مدل در شبیه‌سازی بیوماس ذرت علوفه‌ای می‌باشد. مدل برای شبیه‌سازی تبخیر - تعرق ذرت از کارآیی متوسطی برخوردار بود. کارآیی مدل در شبیه‌سازی تبخیر- تعرق ذرت در تیمار PCI-M1 بهتر از سایر تیمار‌ها بود، به‌طوری‌که کمترین مقدار nRMSE و بیشترین مقدار R2 را به خود اختصاص داد. در برآورد تبخیر از سطح خاک هیچ‌گونه همبستگی خوبی بین مقادیر مشاهده‌ای و شبیه‌سازی شده وجود نداشت و مقدار nRMSE بالا در این تیمار‌ها (96/2 و 23/3 درصد) نشان‌دهنده عدم کارایی مناسب مدل در برآورد تبخیر از سطح خاک می‌باشد. مثبت بودن شاخص MBE در هر دو تیمار DI-M1 و SDI-M1 نشان‌دهنده بیش‌برآوردی مدل در شبیه‌سازی تبخیر از سطح خاک است و مقادیر تبخیر از سطح خاک را نزدیک به مقادیر مشاهده‌ای برآورد نمی‌کند. ارزیابی‌های آماری بین مقادیر مشاهده‌ای و شبیه‌سازی تعرق گیاهی همبستگی متوسطی بین مقادیر مشاهده‌ای با شبیه‌سازی شده را نشان داد. در پیش‌بینی پوشش گیاهی مقدار شاخص NRMSE، در همه تیمار‌ها بیشتر از 30 درصد محاسبه شد که نشان‌دهنده‌ی عملکرد ضعیف مدل می‌باشد. در این تیمار‌ها حداکثر مقدار پوشش گیاهی شبیه‌سازی شده به کمک مدل AquaCrop بیشتر از مقادیر مشاهده‌ای پوشش گیاهی است.