بررسی بیان ژنهای HSPA2 و HSPB1 و هستیشناسی ژن در کبد مرغان بومی خراسان تحت تنش گرمایی حاد

دمای بالا یکی از فاکتورهای اصلی محیطی مؤثر بر کاهش سود اقتصادی واحدهای پرورش طیور است، زیرا رشد و تولید پرنده را مختل می‎کند. پروتئین‎های شوک گرمایی (HSPs) نقش کلیدی در مکانیسم دفاعی سلولی علیه گرمای محیط دارند. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی میزان بیان ژن‎های HSPA2 و HSPB1 در کبد مرغان بومی خراسان تحت تنش گرمایی حاد بود. برای این هدف، تعداد 16 قطعه جوجه در سن 42 روزگی به دو گروه شاهد (دمای C 25 و رطوبت %50) و تیماری (دمای 40 و C 42 و رطوبت %50 به مدت 24 ساعت) تقسیم شده و پس از کشتار از کبد آن‎ها نمونه‎برداری به عمل آمد. سپس میزان بیان ژن‎های HSPA2 و HSPB1 با روش RT-qPCR مورد ارزیابی قرار گرفت. بیان ژن HSPA2 نسبت به گروه شاهد افزایش معنی‎داری داشت (05/0  P)، در حالی که برای ژن HSPB1 افزایش معنی‎داری مشاهده نشد. آنالیز شبکه پروتئینی وجود برهم‎کنش پروتئینی بین HSPA2 و HSPB1 نشان نداد ولی بر اساس آماره FDR در هستی‎شناسی ژن چهار مسیر فرایند پروتئینی در شبکه آندوپلاسمی، بلوغ اووسیت وابسته به پروژسترون، و مسیرهای علامت دهی MAPK و VEGF بیشترین معنی‎داری را داشتند. عدم وجود تلفات و همچنین نتایج آنالیز بیان ژن نشان می‎دهند که مرغان بومی خراسان توانایی مقاومت در برابر تنش گرمایی را دارند و نسبت به تنش گرمایی حاد واکنش ژنی نشان می‎دهند، و از طرفی ژن HSPA2 توانایی بیان در این شرایط محیطی را به جهت حفظ ساختار پروتئینی درون سلولی دارد.