ارزیابی کربن آبی و نقش آن در مقابله با اثرات تغییر اقلیم

کربن آبی (Blue carbon) اصطلاحی است که در سال 2009 به منظور شناساندن اهمیت بوم‌سازگان‌های ساحلی گیاهی (مانگرو، شوره‌زارهای ساحلی و علف‌زارهای دریایی) در مقابله با اثرات تغییر اقلیم و لزوم حفاظت و بازسازی آنها شکل گرفت. کربن آبی به کربنی گفته می‌شود که توسط بوم‌سازگان‌های ساحلی گیاهی از جو گرفته می‌شود و در رسوبات ساحلی و زی‌توده گیاهان ذخیره می‌شود. بوم‌سازگان کربن آبی از آنجا بیشتر اهمیت پیدا می‌کنند که این بوم‌سازگان‌ها تا 10 برابر بیشتر از بوم‌سازگان‌های خشکی، کربن ترسیب و ذخیره می‌کنند که نشان‌دهنده‌ اهمیت بالای آنها در کاهش میزان دی‌اکسید‌کربن ناشی از فعالیت‌های انسانی است. در این مقاله اهمیت و مکانیسم ذخیره کربن در بوم‌سازگان گیاهی ساحلی مورد بررسی قرار گرفته است. منابع کربن آبی، ویژگیهای آن و رابطه آن با تغییرات اقلیم در کنار تهدیدات پیش‌روی بوم‌سازگان‌های کربن آبی نیز مورد مطالعه قرار می‌گیرد. در نهایت تفاوت بوم‌سازگان‌های کربن آبی و کربن سبز و همچنین توانایی بوم‌سازگان‌های کربن آبی در ذخیره کربن مورد بررسی قرار گرفت.