Method for the derivation of a Human Limit Value for Brominated DiphenylEther-47

De Toelaatbare Dagelijkse Inname (TDI) is de inname van een stof waarbij, bij levenslange blootstelling, geen nadelige effecten op de gezondheid verwacht mag worden. De afleiding van de TDI is vaak gebaseerd op de extrapolatie van bij proefdieren waargenomen toxiciteit naar de mens. Deze extrapolatie bestaat uit correcties voor verschillen in toxicokinetiek (opname, verdeling, uitscheiding) en toxicodynamie (toxisch werkingsmechanisme) tussen proefdieren en de mens Hierbij wordt er standaard vanuit gegaan dat verschillen in toxicokinetiek tussen mens en proefdier niet meer dan een factor 4 bedragen. De afleiding van de TDI voor de dioxine 2,3,7,8-TetraChloroDibenzo-p-Dioxine (TCDD) laat echter zien dat het toepassen van deze factor tot een TDI leidt die de gezondheid onvoldoende beschermt. De belangrijkste reden hiervoor is dat verschillen in de toxicokinetiek van TCDD tussen proefdier en mens veel groter zijn dan de genoemde standaardfactor. De toxicokinetiek van Persistente Organische Milieuverontreinigingen als TCDD, maar ook PolyBroom DiphenylEthers en Perfluorverbindingen, moet daarom expliciet in de afleiding van de TDI opgenomen worden. In navolging van TCDD is dit principe op tetrabroom BDE- 47 toegepast. Voor BDE-47 bleken de ontwikkeling van het centraal zenuwstelsel uitmondend in verstoorde gedragsontwikkeling en een verstoorde schildklierfunctie de gevoeligste vormen van diertoxiciteit. Wanneer met de onzekerheid bij het afleiden van de TDI rekening gehouden wordt kan op basis van deze effecten een voorlopige TDI van 7 ng/kg bw/day berekend worden.