دامنه مفهومی حق زنان بر اشتغال در مشارکت سیاسی-اجتماعی: خوانش بینش حضرت امام خمینی(ره)

مشارکت سیاسی-اجتماعی زنان امری است که برخی دیدگاه‌های غربی نظیر نگرش فمینیستی، صرف آن را رسالت زن و غایت آمال خود پنداشته‌اند و در این میان، برخی حکومت‌ها نظیر ایالات متحد آمریکا از این امر، پوششی درست کرده‌اند تا خود را مدافع حقوق بشر و به طور خاص، حقوق زنان جلوه دهند و این گونه تظاهر کنند که نگاه اسلامی در تعارض با این حق بشری است. مقاله حاضر با روش توصیفی-تحلیلی به تدقیق در بینش حضرت امام خمینی (ره)، راجع به حق زنان بر اشتغال در مشارکت سیاسی-اجتماعی پرداخته است. مقاله حاضر به این نتیجه دست یافته است، حضرت امام خمینی (ره)، با اشرافی که بر آموزه‌های اسلامی داشتند نگاهی دقیق از دامنه مفهومی حق زنان بر اشتغال در مشارکت سیاسی-اجتماعی داده‌اند و آن، این که اگرچه آن را منع نداشته و حتی بعضا مقتضی قلمداد کرده‌اند لیکن، رسالت و غایت آمال نوع زن را در امور والاتری، از جمله و به ویژه ایفاء نقش فعالانه در تربیت جامعه اسلامی، دانسته‌اند. در اندیشه حضرت امام خمینی (ره)، زن می‌تواند صاحب شغل باشد اما این نباید موجب به فراموشی سپردن، انکار یا کم‌اهمیت‌پنداری وظایف اصلی زن شود . از این رو در بینش بنیانگذار کبیر جمهوری اسلامی ایران، اسلام حضور و فعالیت زن را پایه اساسی فضای خانواده و محیط داخلی خانه می‌داند و ضمن آن که بر این امر تأکید و پافشاری دارد و نقش و حضور او را در جامعه بی‌فروغ نمی‌شمارد، بر نقش روح بخش نخست اصرار می‌ورزد.