ارتباط عوارض قلبی و ميزان تروپونینI خون در بیمار دچار شکستگی گردن فمور

مقدمه: یک علت شایع استفاده از خدمات بیمارستانی و مرگ در جمعیت‌های مسن و یکی از علل اصلی مرگ پس از جراحی شکستگی گردن فمور نارسایی قلبی و انفارکتوس میوکارد است. تروپونین به عنوان نشانگر‌زيستي (بيومارکر) انتخابی برای تشخیص آسیب‌های میوکارد در نظر گرفته شده که در تشخیص به هنگام و به دنبال آن درمان سریع بیماران کمک می‌کند. هدف: تعيين ارتباط عوارض قلبی و ميزان تروپونین I در بیماران با شکستگی گردن فمور در بیمارستان پورسینای رشت در سال 92 – 1391 مواد و روش‌ها: در این مطالعه که به روش مقطعی- آینده‌نگر صورت گرفت، 116 نفر از بیماران 65 ساله و بيشتر که با شکستگی گردن استخوان فمور به بیمارستان پورسینای رشت مراجعه کرده بودند، وارد مطالعه شدند. داده‌هاي زمینه‌ای و عوامل خطرساز قلبی، پيشينه سکته قلبی، بیماری‌های دیابت و فشار‌خون بالا، گرد‌آوری شد. در هنگام پذیرش و روزهای اول و دوم پس از جراحی ميزان تروپونین سنجیده و در پايان پس از 4 ماه پایش، مرگ‌و‌میر و پیامدهای ناپسند قلبی ارزیابی شد. نتایج: 62 نفر(53/4%) از بیماران مرد و میانگین سنی آنان 8/83±78/43 ساله بود. تنها در 2 نفر از افراد شرکت‌کننده در مطالعه که دچار عوارض قلبی در مدت بستری شده‌بودند تروپونین بالاتر از حد طبیعی بود که از نظر آماری تفاوت معني‌دار از نظر مرگ بین دو گروه تروپونین بالا و تروپونین طبیعی بدست آمد (0/026= p) در حالی که 14 نفر از 19 بیماری که تروپونین بالا داشتند (73/7%) درگذشتند در برابر، 7 تن از 97 نفر گروه تروپونین طبیعی، (7/2%) درگذشتند که به صورت معني‌دار کمتر از گروه تروپونین بالا بود (0/0001=p) نتیجه‌گیری: تروپونین I به عنوان نشانگر‌زيستي که توان تشخیص آسیب قلبی با حساسیت و ویژگی بالا را دارد، می‌تواند به عنوان متغیري در پیش‌بینی عوارض ناپسند قلبی ناشی از جراحی شکستگی گردن استخوان فمور استفاده شود.