تهیه نانوذرات مغناطیسی هسته-پوسته عاملدار به عنوان یک جاذب موثر و قابل بازیابی برای حذف یونهای جیوه از سامانههای آبی

در این درمطالعه حاضر نانوذرات مغناطیسی عامل دار شده با (3-مرکاپتوپروپیل) تری متوکسی سیلان برای حذف یونهای جیوه از محلولهای آبی سنتز شد و تکنیک آنالیزی تصویر برداری میکروسکوپ الکترونی وطیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز برای مشخصه نگاری نانوجاذب استفاده شد. اثر پارامترهای عملیاتی بر روی جذب جیوه توسط Fe3O4 @ SiO2@-Si- (CH2)3-SH از قبیل pH اولیه، مقدار جاذب و زمان تماس مورد مطالعه قرار گرفت. مدل های ایزوترم لانگمویر و فروندلیچ بر روی داده های تعادلی اعمال گردید. نتایج نشان داد که داده های تعادلی با ایزوترم فروندلیچ نسبت به ایزوترم لانگمویر همخوانی بهتری داشت. ظرفیت جذب بهینه جیوه بر روی نانوجاذب 04/20 میلی گرم بر گرم در pH اولیه 6 ، مقدار جاذب 30 میلی گرم و زمان تماس 15 دقیقه بدست آمد. سینتیک جذب جیوه به خوبی با مدل سینتیکی شبه مرتبه دوم توصیف شد. واجذب و احیای نانوجادب مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که نانو جاذب توانایی احیا تا شش مرتبه با ظرفیت جذب قابل قبول را دارد.