اثرات نانوذرات نقره بر فشار اکسیداتیو در موش صحرایی ماده بالغ نژاد ویستار

هدف از این تحقیق بررسی اثر آنتی­اکسیدانی نانوذرات نقره بر فشار اکسیداتیو در موش صحرایی ماده بالغ نژاد ویستار می­باشد. در این مطالعه تجربی، 50 سر موش صحرایی ماده بالغ نژاد ویستار، به طور تصادفی به پنج گروه تقسیم شدند. گروه کنترل (بدون تیمار)، گروه شاهد (2/0 میلی­گرم بر کیلوگرم سرم فیزیولوژی)، گروه تجربی1 (50 میلی­گرم بر کیلوگرم داروی ایزونیازید)، گروه تجربی2 (50 میلی­گرم بر کیلوگرم داروی ایزونیازید به همراه 25/0 میلی­گرم بر کیلوگرم نانوذرات نقره) و گروه تجربی3 (50 میلی­گرم بر کیلوگرم داروی ایزونیازید به همراه 5/0 میلی­گرم بر کیلوگرم نانوذرات نقره) دریافت کردند. همه تزریق­ها برای مدت 15 روز و داروی ایزونیازید بصورت گاواژ و نانوذره نقره بصورت تزریق درون صفاقی تجویز شد. سپس تمام حیوانات بیهوش شدند و خون­گیری انجام شد. در پایان داده­ها توسط آزمون ANOVA در سطح معناداری 05/0 p ≤ توسط نرم افزار SPSS بررسی گردید. نتایج نشان داد داروی ایزونیازید سبب افزایش نیتریک اکساید، کاهش فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز و کاهش ظرفیت آنتی­اکسیدانی کل می­گردد. در حالی­که تیمار حیوانات با نانوذرات نقره منجر به کاهش اثرات سوءاکسیدانی ناشی از داروی ایزونیازید با کاهش نیتریک اکساید، افزایش گلوتاتیون پراکسیداز و ظرفیت آنتی­اکسیدان کل گردید. نانوذرات نقره با کاهش تولید نیتریک اکساید و افزایش فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز، از بروز آسیب­های اکسیداتیو و در نتیجه تخریب غشاء و شکنندگی گلبول قرمز جلوگیری می­کنند. به عبارت دیگر، آزمایش­های انجام شده نقش آنتی­اکسیدانی نانوذرات نقره را به خوبی نشان داد.