تجزیه بیان ژنهای بیوسنتزی تیمول و کارواکرول در بافتهای مختلف آویشن باغی (Thymus vulgaris)
2017
آویشن باغی ( Thymus vulgaris ) یکی از مهمترین گیاهان دارویی است که بیش از 20 نوع ترکیب شیمیایی مهم شناخته شده دارد. ژن 1-دی اکسی دی زایلوز 5-فسفات ردوکتوایزومراز ( DXR ) بهعنوان نقطه کنترلی مهم در مسیر MEP عمل میکند، زیرا اولین مرحله اصلی و متمایزکننده مسیر MEP میباشد. گاماترپینن جزء کلیدی اسانس در آویشن باغی میباشد، که حدود 30% از اسانس را تشکیل میدهد و بهوسیله گاماترپینن سنتاز تولید میشود. سیتوکرومهای مختلف از P450s شامل CYP71D178 و CYP71D180 است که با واسطه گاماترپینن در بیوسنتز تیمول و کارواکرول دخیل هستند. این پژوهش، با هدف بررسی الگوی بیان ژنهای دخیل در بیوسنتز تیمول و کارواکرول شامل DXR ، گاماترپینن سنتاز، CYP71D178 و CYP71D180 در بافتهای گل و برگ آویشن باغی انجام شد . در این مطالعه الگوی بیان این ژنها در بافتهای گل و برگ با استفاده از تکنیک RT-PCR نیمهکمی بررسی شد . میزان بیان ژن در بافت گل نسبت به برگ برای ژنهای DXR ، گاماترپینن سنتاز، CYP71D178 و CYP71D180 به ترتیب 7/1، 7/2، 9/1 و 2 برابر بیشتر بود و شدت بیان ژنهای مختلف نیز با هم متفاوت بود. میزان بیان این ژنها در کرکهای غدهای بالا بود. بنابراین بیان بالا در بافت گل احتمالا بهدلیل تراکم بالای کرکهای غدهای میباشد. با توجه به این نتایج میزان اسانس بیشتر در گل نسبت به برگ میتواند ناشی از بیان بیشتر ژنهای بررسی شده در گل نسبت به برگ باشد.
- Correction
- Source
- Cite
- Save
- Machine Reading By IdeaReader
0
References
0
Citations
NaN
KQI