Aletli Periton Diyalizi ve Sürekli Ayaktan Periton Diyalizi Hastalarında Gastroözofajiyal Reflü Hastalığının Değerlendirilmesi

Amac: Bu calismada iki ayri periton diyalizi uygulamasi olan surekli ayaktan periton diyalizi (SAPD) ve aletli periton diyalizinin (APD) gastroozofajiyal reflu hastaligi (GORH) insidansina ve iliskili oldugu faktorlere etkisini degerlendirmeyi amacladik. Yontemler: Calismaya APD tedavisi uygulanan 17 hasta ve SAPD tedavisi uygulanan 34 hasta dahil edildi. Hastalarin gastrointestinal sistem sikayetleri, ozgecmis ozellikleri ve kullandiklari ilaclar yuz yuze gorusme yontemiyle elde edildi. Anket formu, bireylerin sosyodemografik ozelliklerini, GORH ile iliskili oldugu dusunulen bazi faktorler ile ilgili sorulari icermekteydi. GORH degerlendirilmesinde National Institutes of Health PROMIS GERD Olcegi kullanildi. Bulgular: 51 hasta calismaya dahil edildi (31’i (%60.8) erkek, 20’si (%39.2) kadin). Hastalarin yaslari 18-77 arasinda degismekte olup, ortalama 53±15 yildi. Egitim duzeyine gore hastalarin 34’u (%66.7) ilkogretim mezunu olup en buyuk bolumu olustururken, sadece 4’u (%7.8) okuryazar degildi. Tum hastalarda GORH sikligi %31.4 oraninda tespit edildi. GORH sikligi APD uygulayan hastalarda %23.5, SAPD uygulayan hastalarda ise %35.3 olup, SAPD uygulayan hastalarda oran daha yuksekti, ancak aralarinda istatistiksel olarak anlamli fark yoktu (p= 0.594). GORH olanlarla olmayanlar arasinda yas, cinsiyet, rezidu renal fonksiyon varligi, gunluk ortalama PD sivi miktari ve ultrafiltrasyon miktari acisindan fark bulunmadi. Sonuc: Periton diyalizi hastalarinda GORH sikligi %31.4 olup, APD ve SAPD modalitelerinin GORH sikligi uzerine etkisi benzer bulunmustur.