Relationship between the independence level of children with physical disabilities and physical health, quality of life and social support of their parents

Amac: Arastirma, fiziksel engelli cocuklarin ebeveynlerinin fiziksel saglik, yasam kalitesi ve aldiklari sosyal destek ile cocuklarin bagimsizlik duzeyleri arasindaki iliskiyi incelemek amaciyla yapilmistir. Yontem: Calismaya yaslari 18 ile 50 arasinda degisen 61 engelli cocuk annesi dahil edildi. Olgularin kas kuvveti ve dayanikliligi, kas-iskelet sistemi agrisi, yasam kalitesi ve aldiklari sosyal destek degerlendirildi. Kas kuvveti ve kas enduransi, sirasiyla dinamometre ve McGill protokolu kullanilarak degerlendirildi. Yasam kalitesini degerlendirmek icin Kisa Form-36 anketi, kas iskelet sistemi agrisini degerlendirmek icin Cornell Kas Iskelet Sistemi Rahatsizligi Olcegi, algilanan sosyal destegi degerlendirmek icin ise Cok Boyutlu Algilanan Sosyal Destek Olcegi kullanildi. Engelli cocuklarin fonksiyonel bagimsizlik duzeyini belirlemek icin Cocuklar icin Fonksiyonel Bagimsizlik Anketi kullanildi. Bulgular: Cocuklarin Fonksiyonel Bagimsizlik Olcegi puanlari ile annelerin Kisa Form-36 olceginin sosyal fonksiyon alt olcegi puanlari arasinda istatistiksel olarak anlamli ve pozitif korelasyon bulundu (p <0,05). Cocuklarin Fonksiyonel Bagimsizlik Olcegi skorlari ile annelerin degerlendirilen 33 kas gurubunun 21’inin kas kuvveti arasinda anlamli ve negatif iliski vardi (p <0,05). Sonuc: Engelli cocuklar gunluk yasamlarinda daha bagimsiz olmalari annelerin fiziksel ve sosyal durumlarini etkilemektedir. Fizyoterapi ve rehabilitasyon programlarinda cocuklarin bagimsizligina artirmaya odaklanmak onemlidir.