Leczenie pokrzywki przewlekłej i obrzęku naczynioruchowego - co jeszcze oprócz leków przeciwhistaminowych?

Metod± referencyjn± w leczeniu pokrzywki przewlek³ej i obrzeku naczynioruchowego (PPiON) s± leki przeciwhistaminowe drugiej generacji, blokuj±ce receptory H1. Mimo kontrowersji, nadal akceptuje sie skuteczno¶ae lekow przeciwhistaminowych pierwszej generacji oraz blokuj±cych receptory H2. Niestety czasami skuteczno¶ae lekow przeciwhistaminowych w PPiON jest niewystarczaj±ca, co stwarza konieczno¶ae zastosowania terapii skojarzonej albo podania innych lekow. Strategia leczenia w podstawowym wymiarze zale?y od zidentyfikowania czynnika powoduj±cego zmiany spontaniczne lub wywo³ane. Identyfikacja czynnika sprawczego PPiON pozwala na jego eliminacje, zarowno w aspekcie unikania kontaktu z alergenem, jak i zmniejszenia jego wch³aniania z przewodu pokarmowego za pomoc± kromoglikanu dwusodowego, podawanego doustnie. Spontaniczne pojawianie sie zmian PPiON po kwasie acetylosalicylowym i niesteroidowych lekach przeciwzapalnych (NLPZ) sugeruje w³±czenie do terapii lekow przeciwleukotrienowych. Z kolei zmiany wywo³ane czynnikami fizycznymi mo?na ograniczyae, stosuj±c zabiegi hartowania skory, jak w przypadku pokrzywki z zimna, lub zmniejszaj±c jej wra?liwo¶ae za pomoc± betakarotenu lub PUVA w zmianach wywo³anych promieniami s³onecznymi. Je?eli czynnik wywo³uj±cy objawy PPiON nie jest znany, nale?y planowaae leczenie uwzgledniaj±ce patomechanizm autoimmunologiczny, a w przypadku etiopatogenezy nieustalonej - leczenie odmiany idiopatycznej. W przypadkach pewnego mechanizmu autoimmunologicznego konieczne mo?e sie okazaae w³±czenie systemowych glikokortykosteroidow albo cyklosporyny. Systemowe leki przeciwzapalne stosuje sie rownie? w tych odmianach PPiON, w ktorych obserwuje sie zapalenie naczyn, kiedy tak?e mo?na wykorzystaae w³a¶ciwo¶ci przeciwzapalne avlosulfonu lub sulfasalazyny. W cie?kich przypadkach PPiON z uogolnion± reakcj± immunologiczn± mo?na podaae du?e dawki immunoglobulin, lub zastosowaae plazmafereze. PPiON idiopatyczny jest najwiekszym wyzwaniem terapeutycznym, poniewa? leczenie ogranicza sie zwykle do ³agodzenia objawow i poprawy komfortu ?ycia, poprzez komplementarne podawanie ro?nych lekow, w tym tak?e wstawek (10-14 dni) systemowych glikokortykosteroidow.