بررسی اهمیت احساس امنیت در کیفیت فضاهای شهری و عوامل مؤثر بر آن؛ مطالعه موردی: پیادهراه مرکزی شهرهمدان و محلات پیرامون

احساس امنیت در فضاهای شهری به‌عنوان مسئله مورد نیاز شهروندان مطرح است که در صورت عدم امنیت در آن‌ها شرایط برای وقوع جرم بسیار مستعدتر است. هدف پژوهش، تعیین روابط علی بین متغیر مستقل احساس امنیت و متغیر وابسته کیفیت فضاهای شهری است. روش تحقیق، از نوع همبستگی و در چارچوب روش‌های تحلیلی است. برای جمع‌آوری داده‌ها، از تکنیک پرسشنامه استفاده‌شد. پرسشنامه‌ها بین 365 نفر از مراجعه‌کنندگان انجام شد. جامعه نمونه به‌صورت خوشه‌ای بین کارشناسان و شهروندان انتخاب شد و پایایی پرسشنامه با الفای‌کرونباخ 899/0محاسبه گردید. در تحلیل مسیر، ریسک و مخاطره (ریسک اعتماد کردن) با ضریب مسیر 655/0 اولین تبیین‌کننده احساس امنیت در کیفیت فضای شهری پیاده‌راه مرکزی شهرهمدان است. نتایج ضریب همبستگی بین متغیر احساس امنیت بر کیفیت فضاهای شهری 925/0 و دارای سطح معناداری بسیار زیاد (000/0(Sig: است، یعنی هر چقدر میزان احساس امنیت افزایش یابد، کیفیت فضای شهری نیز افزایش می‌یابد. یافته‌های توصیفی حاکی از آن است که پاسخ‌دهندگان میزان ریسک اعتمادکردن و بی‌نظمی اجتماعی را در سطح بالایی ارزیابی کرده‌اند. در ارتباط با متغیر حمایت اجتماعی؛ اکثر پاسخ‌دهندگان نسبت به کمک دیگران در مواقع اضطراری امیدی نداشتند و امداد و یاری آن‌ها در امر اجتماع را در سطح پایین می‌دانستند. همچنین پاسخ‌دهندگان میزان وقوع جرایم بزهکاری در محیط پیاده‌راه مرکزی شهرهمدان و محلات پیرامونی را نیز در سطح پایینی ارزیابی می‌کنند. نتایج پژوهش نمایانگر آن است که احساس امنیت به‌عنوان متغیر مستقل با متغیرهای بی‌نظمی اجتماعی، درک از بروز جرایم و بزهکاری، نظارت اجتماعی، اجتماعی، فعالیت‌ها-کاربری‌ها، حمایت اجتماعی و ریسک اعتماد کردن همبستگی معنی‌داری دارد.