Wat is er met me aan de hand

Een buitenstaander hoeft niet altijd te merken dat iemand lijdt aan een borderline persoonlijkheidsstoornis (ook wel aangeduid met de afkorting BPS). Wie dichter bij iemand met zo’n stoornis staat zal echter wel merken dat de persoon emotionele problemen heeft en kan zelf ook betrokken raken bij die problemen. De collega die sinds een paar maanden bij je werkt is bijvoorbeeld de ene week supervrolijk en gezellig en overal voor in, om een week later zowat onzichtbaar te zijn en er somber uit te zien. Het valt je trouwens ook op dat ze zich al regelmatig ziek heeft gemeld in die relatief korte tijd. Voor de partner van deze collega gaat het verder. Hij begrijpt af en toe niets meer van haar. Hoe om te gaan met die impulsieve uitgaven aan allerlei dingen, dat geexperimenteer met drugs en dan die herhaalde woede-uitbarstingen, de daverende ruzies waarin hij van alles naar zijn hoofd krijgt geslingerd… Soms dreigt ze met zelfmoord en onmiddellijk daarna moet hij smeekbeden en beloften aanhoren dat hij haar niet mag verlaten. Zelf zul je echter het meest lijden onder de stoornis. Je partner en collega zien wel de typische uitingen ervan, maar ze kunnen niet voelen wat het is om met die stoornis te leven. Hoe je dagelijks moet vechten tegen angst om in de steek gelaten te worden, tegen gevoelens van leegte, somberheid, wanhoop of radeloosheid. Ze weten niet hoe zwaar het is en hoeveel moeite het je kost je leven enigszins leefbaar te houden.