İnsanda Varoluş Sevgiyi Düşünme ile Oluşur; “Cogito ergo sum; amor/Sevgi Düşünüyorsam varım”

Amac: Varlik bakis acisina gore olusmaktadir. Dogum fiziksel varlik, egitim ile bireyin olusmasi, ruhsal olarak ta kisilik boyutu olusmakta, sosyal acidan kulturel ve toplumsal boyut one cikmaktadir. Insan bir canli olarak dogum ile var olsa da insanlik temelinde olusan sevgi ile varligin soylenebilecegi islenilmektedir. Dayanaklar/Kaynaklar: Varlik konusundaki cesitli parametreler temel olarak Wikipedia kullanilarak ele alinmis, din konusunda da Kuran ayetleri temel alinmistir. Giris: Varolus, fiziksel olarak varligin kanitlanmasi ise de gerekli veya gereksiz varolus, olasi olmayan varlik gibi boyutlari dusunulebilir. Olumlu olanlar kadar, olumsuzlar da bir ders niteliginde oldugundan, varligin insanlik boyutunda olusmasi icin egitsel anlamda, bireyin kendisinin yasamasi icin gereklidir. Var olan yerine yok olanlar ile karsilastirma, ideal boyut ile mukemmelligin ornek alinmasi, cesitli kisilerin ve inanislar ile olusturulanlar arasinda birey, insan olarak sikismaktadir. Genel Yaklasim; Gercekcilik, varlik, var olan acisindan bakilinca, mevcut ile yetinmek, sonucta gelisim ve degisimi olanaksiz yapmaktadir. Hedef gelecegin otesi olmalidir ki, egitilme ve beceri kazanildigi zaman olusacak gelecege gore yaklasim yapilabilmelidir. Dusunuyorsam varim vurgusu, insanin ancak dusunebildigi ve olusumunu da buna gore yapilandirdigi dikkate alinirsa, varligin surdurulmesi ve gelisimi acisindan onemlidir. Ayni fikri tekrar, bir kopyacilik iken yorum, tenkit onemli kisilik ozelligi olmaktadir. Baslica boyutlar: Gercegi ve dogruyu soylemek, hakikat uzerinde kalmak onemli iken, bunu olumlu boyutta iletmek, yapilandirmak, olumsuzluktan kacinmak onemli bir durudur. Şeytan bir fikirdir ve iyi ki var, guzel ve dogruyu tanimlayabiliyoruz, siyah iyi ki var, beyaz kâgit uzerine siyah yazi yazabiliyoruz yapisinda olmak onemlidir. Yaklasim: Sevgi icinde olan objeyi kendinden uzaklastirmaz, empati yapar. Iyilik amaci ile cikilan zarara neden olabilir, sonuc elbet onemlidir ama bilinmez, bu acidan niyet ve gudu one cikarilmalidir. Inanislarda belirtilen tum Semavi Dinlerde, insan kendisi sorumludur ve kendisine sadece ogut, bilgi ve aydinlatma gelebilir. Yaratilan olarak Yaratan’a inanmak dogaldir, ancak klasik tanri ve tanricalik yerine, odak noktasi birey, kendimizi alarak insanlik uzere, etik sorumlulugu almaliyiz. Kuran, kelime anlami olarak taktim, sunumdur. Şeytanin bizim uzerimizde bir sultasi olmadigi, davet ettigi, bizim uydugumuz ve sirk araci olmadigi, zalimlerin azap gorecegi ifadesi acik ve nettir. Kisaca seytani bize yaptirdi seklinde suclayamayiz. Umutsuzluk hicbir bireye, herhangi durumda soz konusu edilmemesi, sevgi ile bircok seyin dogabilecegi, degisebilecegi algisi olmalidir. Olumsuz olan, zalim olan kisi icin umut tukendiginde, zulmunu arttirir ve yokluga daha yaklasir. Bir istiklal savasinda olum olumsuzluk degil, vatani icin olmek, bir diri olmadir, fikirler ve mucadele devamliligini saglar. Varlik biliminde, birey tek, ozel ve ozguldur, kendi kisiligi korunmali gozetilmeli ve hukuk yapisi onun var olmasi uzerine olmalidir. Suc ancak zarar somut ve kanitli ise soz konusu olabilir ve ceza ancak mahkemeler ile bireyin hak edisine gore saglanabilir. Bilim ancak zarar unsurunun saptanmasinda sarttir. Kisisel dusunceler kanit olamaz. Sonuc: Somut varligimiz gorulmesi, tanimlanmasi soz konusu oldugunda, bu bedene bir kisilik ve sosyal bir yapi yaninda bir dusunce boyutu da tanimlanmali, bir bireyi ozel, ozgun ve kisilikli boyuta getirmektedir. Bu acidan varlik boyutlari irdelenerek, insanin temel islevinin insan olmak olmali, olumlu yonu tercih etmelidir. Yorum: Bir varlik olarak var oldugumuza gore, buna giydirilecek kiyafetinde buna uygun olmasi, kisa etik ve insanlik uzere, olumlu nitelikte olmasi gerekir. Olumsuzluk, pis kokmasi kolay tanimlandigi icin, zarardan kacinmak en tanimlanabilir olmakta, birinci gorevimiz zarar olusturmamak, Etik ilkenin ilk boyutu, olmalidir. Bunun kaynagi da ancak sevgi olmalidir, olmaktadir.