واکاوی مفهوم طراحی محیطی به منظور پیشگیری از وقوع جرم در فضای عمومی شهری

مفهوم امنیت در هنگام ادراک، دارای ابعاد ذهنی و عینی می‌باشد، به گونه‌ای که واقعیت‌های موجود در این زمینه که معمولا با اعداد و ارقامی راجع به میزان وقوع جرم و جنایت بیان می‌شوند، همیشه در تطابق کامل با میزان احساس امنیت ساکنین (امری ذهنی و روانی) نمی‌باشد. احساس امنیت به عنوان امری ذهنی تحت تأثیر عوامل مختلف اجتماعی و روانی است؛ بنابراین به نظر می‌رسد که وظیفه شهرسازی تنها محدود به ارتقاء استانداردهای کالبدی برای افزایش ایمنی و امنیت نیست، بلکه رسالت شهرسازی برای ارتقاء سطح آسایش روانی شهروندان ایجاب می‌کند تا این دانش با مداخله‌ مستقیم در فرآیند ادراک امنیت توسط ساکنین در جهت افزایش میزان احساس امنیت در آنها تلاش نماید همچنین هدف از انجام این پژوهش واکاوی مفهوم طراحی محیطی به منظور کاهش جرایم شهری و کاهش ناهنجاری های اجتماعی کاهش پتانسیل جرم خیز مناطق شهری است که نتایج مطالعات نظری بیانگر این مطلب می‌باشد که با افزایش رونق و حیات شبانه از طریق کاربری‌ها و فعالیت‌های دایر در شب، روشنایی و نظارت ناشی از آن‌ها، عابران بیشتری در فضا حضور خواهند داشت و موجب ارتقای امنیت خواهد شد.