بررسی و تحلیل نقش طبیعت در ساختار معماری و شهرسازی اسلامی

طبیعت، به‌عنوان بستر نخستین شکل‌گیری فضاها و عناصر مصنوع است که کوچک‌ترین مداخله از سطح مناسب‌سازی و دسترسی‌پذیری تا دخالت‌های گسترده کالبدی در خلق سکونتگاه‌های شهری مؤثر می‌افتد. حضورطبیعت درشهرموهبتی استکه شهرهاباشناخت ونقش دهی به مؤلفه‌های طبیعی بسترخودمی‌توانند به پایداری برسند. در این راستا، هدف تحقیق حاضر، بررسی و تحلیل نقش طبیعت در ساختار معماری و شهرسازی اسلامی است. این پژوهش بابه‌کارگیری روش توصیفى-تحلیلی ژرفانگر واز طریق مطالعه اسنادى و کتابخانه‌ای،به تدوین چهارچوب نظرىمفاهیم طبیعت و شهرسازی اسلامی می‌پردازدوباروش مقایسه تطبیقی وتحلیلی معیارهاى طبیعت و شهرسازی اسلامی را استخراج می‌نماید. نتایج، بیانگر آن است که ساختار شهرسازی اسلامی به تبعیت از نظم طبیعت و به وجود آمدن نیازهای جدید دایم در حال تغییر و در عین گوناگونی دارای وحدت و با تمام اجزای طبیعت در سازگاری است.