تأثیر آموزش تریاژ شاخص شدت اورژانس به روش مبتنی بر مسئله بر زمان اقامت بیماران و عملکرد پرستاران بخش اورژانس

چکیده: زمينه : آموزش مبتنی بر مسئله یا PBL  (Problem-based learning) شیوه­ آموزشی فعال، با محوریت مسئله و یادگیرنده می‌باشد. در مطالعه حاضر تأثیر آموزش تریاژ شاخص شدت اورژانس یا  ESL(Emergency Severity Index) به روش PBL بر زمان اقامت بیماران و عملکرد پرستاران تریاژ بخش اورژانس بررسی شد. روش ها : در مطالعه مداخله­ای حاضر، آموزش تریاژ ESI با روش PBL برای تمامی 12 پرستار مسئول تریاژ در بیمارستان بعثت همدان انجام شد. ابزارهای پژوهش شامل چک­لیست مشاهده­ای ثبت زمان ‌بر اساس مطالعه Swailes و فرم ESI موجود در بخش بود. اعتبار ابزارها به تأیید اساتید رسید. جهت پایایی مشاهده­گر، از روش تکمیل همزمان مشاهده­گران استفاده شد. مدت اقامت و سطح تریاژ ESI، 72 بیمار در قبل و 72 بیمار دو هفته بعد از اتمام مداخله، ثبت گردید. داده‌های گردآوری‌شده با آزمون‌های تی مستقل، من ویتنی و تحلیل واریانس با اطمینان 95% توسط نرم‌افزار SPSS نسخه 20 تحلیل شد. یافته‌ها: اکثر پرستاران تریاژ مرد (75%)، با مدرک کارشناسی (7/91%)، میانگین سنی 51/5 ±50/31 و سابقه کار00/8±72/6 سال بودند. آموزش تریاژ ESI به روش PBL سبب کاهش واضحی در مدت «تریاژ توسط پرستاران» (001/0>P) و بهبود عملکرد پرستاران (001/0>P) تریاژ شد. همچنین به دنبال مداخله آموزشی، زمان «ورود بیمار تا شروع تریاژ توسط پرستار» و نیز زمان «ورود تا اولین ویزیت توسط پزشک» برای بیماران در کلیه سطوح تریاژ ESI کاهش واضح یافت. نتیجه‌گیری : با توجه به تأثیر آموزش تریاژ ESI به روش PBL بر بهبود زمان تریاژ و بهبود عملکرد پرستاران، PBL جهت آموزش سایر کارکنان اورژانس پیشنهاد می‌شود. کلید واژه ها: تریاژ، آموزش مبتنی بر مسئله، پرستار، زمان اقامت، بخش اورژانس.