آسیب شناسی امنیتی - انتظامی سازمانهای مردمنهاد

زمینه و هدف: سازمان‌های مردم‌نهاد نیز در عرصه فعالیت خود می‌توانند منشأ آسیب‌هایی شوند. این تحقیق باهدف شناخت آسیب های امنیتی - انتظامی این سازمان ها انجام شده است. روش: تحقیق از نظر هدف، کاربردی و برحسب نحوه گردآوری داده‌ها، آمیخته است. جامعه آماری در بخش کمی و کیفی شامل خبرگان و مدیران صاحب‌نظر پاوا ناجا و فاتب، که در بخش کیفی روش نمونه‌گیری به‌صورت هدفمند و در بخش کمی به تعداد 95 و حجم نمونه 76 نفر تعیین‌شد. ابزار گردآوری داده‌ها در بخش کیفی مصاحبه نیمه ساختارمند و در مرحله کمی پرسشنامه بسته می باشد. روایی و پایایی مطالعه در بخش کیفی، روش ارزیابی لینکولن و گوبا و در بخش کمی، ارزیابی صوری است. برای پایایی از آزمون آلفای کرونباخ و برای تجزیه و تحلیل داده ها در بخش کیفی از تحلیل مضمون و در بخش کمی از نرم‌افزار آماری Spss استفاده ‌شد. یافته‌ها: یافته‌های تحقیق حاکیست، آسیب های امنیتی - انتظامی این سازمان ها شامل: جاسوسی علیه ج.ا.، سیاه نمایی و تخریب وجهه بین‌المللی ج.ا،ا تغییر سبک زندگی جامعه ایرانی از اسلامی به غربی، اقدامات واگرایان قومی – مذهبی ضد امنیت ملی، تقویت پروپاگاندای رسانه‌ای غرب علیه نظام ج.ا،ا می باشد. نتیجه­‌گیری: این سازمان‌ها به موازات انجام فعالیت های اجتماعی سازنده، می توانند آسیب های امنیتی- انتظامی متعددی نیز بر جامعه وارد نمایند. لذا علاوه بر هماهنگی و وحدت رویه در صدور مجوز از سوی مراجع ذی­مدخل، استفاده توأمان از دو عنصر، آموزش و واپایش بر عملکرد این سمن‌ها، ازجمله راهکارهای پیش‌گیری از اقدامات مجرمانه سازمان‌ها است.