Ocena funkcjonalna kończyn górnych po operacjach naprawczych wad wrodzonych łuku aorty u dzieci w zależności od unaczynienia tętniczego

Wrodzonym wadom serca czesto towarzyszą wady wielkich naczyn, jak koarktacja aorty z roznymi formami hipoplazji luku aorty, pierścienie naczyniowe i anomalie pozycyjne. Leczenie operacyjne i wybor optymalnej techniki korekcji wady u dziecka moze wplywac na odtworzenie lub utrzymanie, lub wylączenie odaortalnego doplywu krwi do naczyn tetniczych odchodzących od luku aorty. Prawidlowe, najblizsze fizjologicznemu unaczynienie poszczegolnych cześci ciala i narządow jest niezbedne do wlaściwego rozwoju, i utrzymania funkcji. Konsekwencją zastosowania roznych strategii naprawy wad wrodzonych aorty i wykorzystania dostepnych technik operacyjnych mogą byc zaburzenia perfuzji, takze w zakresie naczyn zaopatrujących konczyny gorne, najcześciej konczyne gorną lewą. W niniejszej pracy podjeliśmy probe opracowania uniwersalnej strategii oceny rozwoju i funkcji konczyn gornych u dzieci. Skladają sie na nią kardiologiczne metody oceny ukladu krązenia oraz fizjoterapeutyczne testy czynnościowe konczyn gornych dostosowanych do wieku pacjentow. Potwierdzenie dlugofalowego znaczenia zachowania lub odtworzenia odaortalnego doplywu tetniczego na podstawie obiektywnych testow czynnościowych konczyn gornych moze byc dodatkowym argumentem przy wyborze optymalnej metody operacyjnej u najmlodszych dzieci.