پیشبینی کیفیت مراقبتگری در روابط زناشویی براساس سبکهای فرزندپروری ادراک شده و عزت-نفس

هدف پژوهش حاضر، تعیین نقش عزت نفس و ادراک از سبک‌های فرزندپروری والدین در پیش‌بینی سبک‌های مراقبت‌گری دانشجویان متأهل بود. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان مرد متأهل دانشگاه شهید بهشتی تهران در سال 1395 است که به روش نمونه‌گیری در دسترس تعداد 245 نفر از آن‌ها انتخاب شده و به ابزارهای مراقبت‌گری، مقیاس عزت نفس و سبک‌های فرزندپروری والدینی ادراک‌شده پاسخ دادند. پس از اجرای پرسش‌نامه‌ها، اطلاعات جمع‌آوری‌شده به وسیله شاخص‌های آمار توصیفی و هم‌چنین روش‌های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که عزت نفس و صمیمیت عاطفی، ابعاد مجاورت و حساسیت را به صورت مثبت و معنادار، و طرد، ابعاد مجاورت و حساسیت را به صورت منفی و معناداری پیش‌بینی می‌کنند (05/0P<). هم‌چنین نتایج نشان داد که عزت نفس، فزون‌حمایتگری و صمیمیت عاطفی، بعد کنترل را به صورت منفی و معنادار و طرد، بعد کنترل را به صورت مثبت و معناداری پیش‌بینی می‌کنند (05/0P<). هم‌چنین نتایج نشان داد که عزت نفس و صمیمیت عاطفی، بعد وسواس را به صورت منفی و معناداری پیش‌بینی می‌کنند (05/0P<). یافته‌ها مورد بحث قرار گرفته است.