Skuteczność połączenia ezetymibu/simwastatyny w dawkach 10/40 mg w porównaniu z podwójną dawką statyny u pacjentów hospitalizowanych z powodu ostrego incydentu wieńcowego: badanie INFORCE

Wstep: Celem pracy bylo zbadanie skuteczności i bezpieczenstwa stosowania skojarzonego preparatu ezetymibu/simwastatyny (Eze/Simva) w dawce 10/40 mg w porownaniu z podwojną dawką statyny, ktore wlączano przy wypisie ze szpitala u pacjentow przyjmujących dotychczas statyny, a u ktorych powodem hospitalizacji byla diagnostyka epizodu wiencowego. Metody: Bylo to otwarte wieloośrodkowe badanie IV fazy, z randomizacją, prowadzone w ukladzie rownoleglym z grupą kontrolną, do ktorego zakwalifikowano 424 pacjentow (w wieku ≥ 18 lat) hospitalizowanych z powodu ostrego epizodu wiencowego. Pacjenci przyjmowali wcześniej statyny (przez ≥ 6 tygodni) w stalej dawce, ktorej wartośc mozna bylo podwoic zgodnie z zaleceniami producenta preparatu. W momencie wypisu ze szpitala pacjent ow dzielono na grupy pod wzgledem dawki/sily dzialania statyny (duza, średnia, mala) i przydzielano losowo w stosunku 1:1 do grupy, ktora przyjmowala nastepnie podwojoną dawke tego preparatu (n = 211) lub preparat Eze/Simva w dawce 10/40 mg (n = 213) przez 12 tygodni. Pierwszorzedową zmienną określającą skutecznośc zastosowanego leczenia bylo stezenie frakcji cholesterolu o malej gestości (LDL-C) wyrazone w wartościach bezwzglednych [mmol/l] w momencie zakonczenia badania. Wyniki: Średnie wartości stezenia cholesterolu frakcji LDL w punkcie wyjściowym wynosily 2,48 mmol/l w grupie Eze/Simva i 2,31 mmol/l w grupie leczonej tylko statyną. W momencie zakonczenia badania wartości najmniejszych kwadratow stezenie LDL-C wyniosly odpowiednio 1,74 mmol/l w grupie Eze/Simva i 2,22 mmol/l w grupie leczonej statyną; roznica pomiedzy grupami osiągnela wartośc znamienną statystycznie, rzedu -0,49 mmol/l (p ≤ 0,001). Przyjmowanie skojarzonego preparatu Eze/Simva powodowalo takze znamienne zmniejszenie stezenia cholesterolu calkowitego (–0,49 mmol/l), cholesterolu frakcji lipoprotein innych ni? te o duzej gestości [(nie-HDL); –0,53 mmol/l] oraz apolipoproteiny B (–0,14 mmol/l) w porownaniu z przyjmowaniem podwojnej dawki statyny (p £ 0,001 dla wszystkich porownywanych wartoœci). Oba protokoly leczenia mialy zblizony wplyw na stezenia triglicerydow, bialka C-reaktywnego i cholesterolu frakcji lipoprotein o duzej gestości (HDL, high-density protein ); porownania pomiedzy grupami przyniosly wartości nieznamienne (p ≥ 0,160). U istotnie wiekszej liczby pacjentow przyjmujących Eze/Simva stezenie cholesterolu frakcji LDL spadlo do ponizej 2,5 mmol/l ( vs. 72% osob leczonych podwojną dawką statyny), do ponizej 2,0 mmol/l ( vs. 42%) oraz do ponizej 1,8 mmol/l mmol/l ( vs. 13%) w porownaniu z grupą otrzymującą samą statyne (p ≤ 0,001 dla wszystkich porownywanych wartości). Polączenie preparatow Eze/Simva bylo ogolnie dobrze tolerowane, a jego profil bezpieczenstwa byl zblizony do profilu samej statyny. Nie stwierdzono roznic pomiedzy grupami pod wzgledem czestości wystepowania zwyzki aktywności aminotransferaz wątrobowych do wartości rownej przynajmniej 3-krotności gornej granicy przedzialu wartoœci prawidlowych (ULN) ani zwyzki aktywności kinazy kreatynowej do wartości rownej przynajmniej 10-krotności ULN. Wnioski: W populacji pacjentow leczonych wcześniej statyną, ktorych hospitalizowano w celu diagnostyki incydentu wiencowego, leczenie skojarzonym preparatem Eze/Simva w dawce 10/40 mg przez 12 tygodni powoduje wiekszą normalizacje lipemii niz podwojenie dawki przyjmowanej wczeœniej statyny, z zachowaniem zblizonego profilu bezpieczenstwa.