اپیدمیولوژی شکستگی های ناحیه سر و گردن ناشی از تصادفات موتور سیکلت

مقدمه: در سراسر جهان آسیب های ناشی از تصادفات وسایل موتوری یک معضل در حال رشد برای سلامت جمعیت عمومی محسوب می شوند. سالانه تعداد افراد زیادی به علت تصادفات جاده ای شدیدا زخمی می شوند و یا جان خود را از دست می دهند. لذا بر آن شدیم تا با طراحی مطالعه حاضر به بررسی دموگرافیک شکستگی های ناحیه سر و گردن ناشی از تصادفات موتورسیکلت بپردازیم. روش کار: در این مطالعه مقطعی گذشته نگر تمامی بیمارانی که در طول سال 1392 به بخش اورژانس ارجاع شدند و دچار آسیب های ناحیه سر و گردن ناشی از تصادف با موتورسیکلت بودند به صورت سرشماری وارد گردیدند. چک لیستی شامل اطلاعات دموگرافیک، مکانیسم تروما، زمان وقوع تروما، راکب یا سرنشین بودن، کاربری وسیله نقلیه، استفاده از تجهیزات ایمنی، شکستگی های ناحیه سر و گردن، آسیب های همراه، یافته های تصویربرداری و پیامد نهایی از طریق مراجعه به پرونده های بالینی برای تمامی بیماران تکمیل و مورد آنالیز توصیفی قرار گرفت. يافته ها: 386 بیمار با میانگین سنی بیماران 79/10 ± 4/28 سال مورد ارزیابی قرار گرفتند (4/84 درصد مرد). اکثر بیماران در محدوده سنی کمتر از 30 سال قرار داشتند (001/0p =). سه ماهه اول سال با 152 (4/39 درصد) مورد بیشترین آمار تصادفات از جهت توزیع فصلی را به خود اختصاص داد. 223 (8/57 درصد) مورد از تصادفات در طی روز افتاده بود (037/0p =). تنها 191 (5/49 درصد) نفر از بیماران از کلاه ایمنی استفاده کرده بودند. شایع ترین شکستگی مربوط به مهره های گردنی با 61 (8/15 درصد) مورد بود. در نهایت 207 (6/53 درصد) مورد بعد از انجام اقدامات تشخیصی و درمانی مقتضی از اورژانس ترخیص شدند. 175 (4/45 درصد) مورد در بخش های مختلف بیمارستان برای اقدامات درمانی بیشتر بستری و بعد از مدتی با حال عمومی خوب ترخیص گردیدند. 4 (1 درصد) مورد هم مرگ و میر ثبت  شد. نتيجه گيری: نتایج این مطالعه اپیدمیولوژیک نشان می دهد، شیوع شکستگی های ناحیه سر و گردن در تصادف با موتورسیکلت  در افراد با سن پایین، جنس مذکر و عدم استفاده از تجهیزات ایمنی بیشتر است. شایعترین محل شکستگی های ناحیه سر و گردن به ترتیب مربوط به شکستگی مهره های گردن، جمجمه و در نهایت استخوان های صورت بود.