بررسی عوامل موثر بر فقدان رویکرد آینده پژوهی در فرایند نظام برنامه-ریزی منطقهای مطالعه موردی: استانهای ساحلی شمال ایران
2020
با نگاهی به روند توسعه یافتگی و رشد اقتصادی کشورهای پیشرفته و در حال توسعه، مشاهده میشود علیرغم اینکه کشور ما از لحاظ منابع غنی، موقعیت جغرافیایی و توسعه اقتصادی همواره در زمره کشورهای متوسط قرار داشته است، لیکن تاکنون در مطالعات منطقه ای به جایگاه آینده پژوهی در نظام برنامهریزی اشاره نشده و صرفا به مسائل روزمره و کم اهمیت برای هدفگذاری نظام برنامهریزی توجه شده است. در این پژوهش که از نظر هدف کاربردی- توسعهای و از نظر روش توصیفی- تحلیلی است، با ترکیبی از روش های اخذ اطلاعات اسنادی و پیمایشی با بهره گیری از تکنیک دلفی سعی گردید عوامل موثر در عدم توجه به رویکردآینده پژوهی در فرایند نظام برنامه ریزی منطقهای، با مطالعه موردی استانهای شمالی احصا و با بهره گیری از تکنیکهای تحلیلی و نرم افزار MICMAC، کلیدیترین عوامل موثر در عدم توجه به رویکردآینده پژوهی در فرایند نظام برنامهریزی منطقهای کشور با تاکید بر استانهای شمالی شناسایی و تبیین گردد. نتایج حاصل از تحلیل یافته ها نشان میدهد عواملی چون؛ حاکمیت برنامه ریزی اقتصادی بخشی، نحوه انتخاب اهداف و ابزارهای برنامههای توسعه، عدم توجه به سناریوهای احتمالی در آینده و متمرکز بودن نظام برنامهریزی، از اصلی ترین عوامل عدم توجه به رویکردآینده پژوهی در فرایند نظام برنامهریزی منطقهای کشور بوده است. در نهایت راهکارهای مناسب جهت اصلاح فرایند نظام برنامهریزی منطقهای نیز ارائه گردید.
- Correction
- Source
- Cite
- Save
- Machine Reading By IdeaReader
0
References
0
Citations
NaN
KQI