ارزیابی تاثیر سه مادهی بهساز بر قابلیت کربن اندوزی و دیگر ویژگیهای خاک و اندام های مختلف گندم

این تحقیق به منظور ارزیابی تاثیر سه ماده بهساز بقایای یونجه، کاه و کلش گندم و کود مرغی بر مقدار کربن­اندوزی و مقدار کربن اندام گیاهی و خاک و برخی ویژگی‌های خاک در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با 11 تیمار ( 2، 4 و 6 تن در هکتار کود مرغی، 5، 10 و 15 تن در هکتار بقایای یونجه، 10 و 15 تن در هکتار کاه و کلش گندم، 100 درصد نیاز کودی و شاهد) و سه تکرار و در مجموع 33 نمونه، در مزرعه­ای واقع در دشت ارمو، شهرستان دره شهر در استان ایلام اجرا شد. نتایج نشان داد مقدار کربن­اندوزی و مقدار کربن در اندام هوایی گیاه نسبت به ریشه بیشتر بود. بیشترین مقدار کربن­اندوزی و مقدار کربن در گیاه و بیشترین مقدار فسفر خاک در تیمار 6 تن در هکتار کود مرغی و بیشترین مقدار کربن­اندوزی و مقدار کربن خاک در تیمار 15 تن در هکتار کاه و کلش گندم مشاهده شد. مقدار نیتروژن و پتاسیم در خاک به ترتیب 47 و 64 درصد نسبت به شاهد افزایش نشان داد. با افزودن مواد بهساز به خاک، مقادیر pH و EC کاهش یافت و بیشترین مقدار در تیمار شاهد و کمترین در تیمار 15 تن در هکتار کاه و کلش گندم مشاهده شد که به ترتیب 4/4 و 8/50 درصد نسبت به شاهد کاهش داشتند. نتایج پژوهش حاضر بیانگر این است که مقدار کربن­اندوزی در خاک نسبت به گیاه بیشتر بوده و خاک مهمترین مخزن کربن محسوب می­شود.