OSMANLI'NIN KİLİSE İNŞAASINA YÖNELİK POLİTİKASI: 18. VE 19. YÜZYILDA ANTAKYA'DA KİLİSE İNŞAASI VE RESTORASYONU MESELESİ

Islam topraklarinda kilise insaasi veya restorasyonu ile ilgili kurallar ser’iyye kurallari ile belirlenmistir. Osmanli Imparatorlugu’nun bu kurallari benimsedigine ve kilise insaasi konusunda gayrimuslim halka bazi kisitlamalar getirdigine inanilir. Ancak, bazi durumlarda, Osmanli Imparatorlugu’nun cikarlari, iceride ve disaridaki politik ve ekonomik gelismeler ve uygulanan reformlar, ozellikle Tanzimat reformlari, Osmanli Imparatorlugu’nun bu kisitlayici kurallari uygulamaya koymamaya zorlamistir. Bu faktorlerin yaninda, bazi bolgesel gelismeler de kilise insaasina dair ser’i hukumlerin uygulanamamasina sebep olmustur. Antakya kazasinda oldugu gibi, 1832-1840 yillari arasinda Misir valisinin sehri isgal etmesi ve Musluman halkin kilise insaasi ya da restorasyonuna dair verdikleri tepkiler kilise insaasi ya da restorasyonuna dair kurallarin uygulanmasi ya da uygulanmamasi baglaminda etkili olmustur.