Hastabaşı CAD/CAM sistemi ile üretilen posterior tam seramik kronların marjinal ve internal adaptasyonlarının değerlendirilmesi: in vitro çalışma

Amac: Hastabasi bilgisayar destekli tasarim / bilgisayar destekli uretim (CAD/CAM) teknolojisindeki ve materyal bilimindeki ilerlemeler, gunumuzde anterior ve posterior disler icin estetik restorasyonlarin yapimini olanakli hale getirmistir. Ancak, uretilen yeni CAD/CAM materyallerinin marjinal ve internal adaptasyonlari ile ilgili yeterince veri yoktur. Bu calismanin amaci; hastabasi CAD/CAM sistemi ile uretilen posterior tam seramik restorasyonlarin marjinal ve internal adaptasyonlarini degerlendirmektir. Gerec ve Yontem: Yapay bir alt sol birinci buyukazi disi standart dis kesimi kurallariyla prepare edildi ve prepare edilen dislerden standart modeller olusturuldu. Tam seramik restorasyonlar (n=10), yedi farkli CAD/CAM materyalinden uretildi (IPS e.max CAD, Lava Ultimate, Incoris TZI, Incoris ZI, Vita Suprinity, Vita Enamic, ve GC Cerasmart). Orneklere ait marjinal ve internal adaptasyonlar; ince bir bisturi yardimiyla kesilen silikon replikalardan olculdu. Day materyali ve restorasyonun ic yuzeyi arasindaki boslugu temsil eden silikon replika 50× buyutmeye sahip isik mikroskobunda dijital kamera ile incelendi. Her bukkal-lingual bolumden dort referans noktasi ve her mezial-distal bolumden sekiz referans noktasi belirlenerek incelendi. Sonuclar iki yonlu varyans analizi ve Tukey HSD testi ile degerlendirildi ( α =0.05). Bulgular: Marjinal-internal alanlarda gorulen degerler genellikle marjinal alanlardaki degerlerden yuksek bulundu. Materyaller arasinda anlamli farkliliklar bulundu. Istatistik analiz sonucunda; materyal tipi ve referans noktasinin lokalizasyonu arasinda interaksiyon bulundu (p<0.05). En dusuk degerler aksiyel alanlarda ve en yuksek degerler ise okluzal alanlarda gozlendi. Sonuc: Butun materyaller klinik olarak kabul edilebilir derecede marjinal ve internal uyumsuzluk gosterdi.