ARTYKUŁ ORYGINALNY Kardiowertery-defibrylatory u chorych z kardiomiopatią przerostową – dylematy i trudności

Wstep: Wszczepienie kardiowertera – defibrylatora (ICD) jest uznan± metod± zapobiegania nag³ym zgonom sercowym (SCD). Warto¶ae tej formy terapii w prewencji wtornej SCD jest bezsporna. Kontrowersje budz± jednak pewne aspekty prewencji pierwotnej, zw³aszcza u chorych z kardiomiopati± przerostow± (HCM). Problemem jest du?a liczba powik³an oraz wybor optymalnego typu ICD. Cel: Ocena liczby i rodzaju powik³an po wszczepieniu ICD u chorych z HCM w obserwacji odleg³ej. Metodyka: Analiza skuteczno¶ci i bezpieczenstwa stosowania ICD u 46 chorych z HCM, u ktorych wszczepiono ICD jako wtorn± (n-18) lub pierwotn± (n-28) profilaktyke SCD. Wyniki: W trakcie obserwacji trwaj±cej ¶rednio 28±26,1 miesiecy (od 2 do 68 mies.), adekwatne interwencje ICD wyst±pi³y u 10 (55%) pacjentow z grupy profilaktyki wtornej i 3 (11%) z grupy profilaktyki pierwotnej. Powik³ania wyst±pi³y u 15 (33%) chorych. Najczestszym powik³aniem by³y nieadekwatne interwencje ICD, ktore wyst±pi³y u 14 (30%) osob. Ich przyczyn± by³o: sterowanie za³amkiem T (7 chorych), migotanie przedsionkow z szybk± czynno¶ci± komor (3), uszkodzenie elektrody (2) oraz tachykardia zatokowa (2). U 2 chorych konieczne by³o usuniecie uk³adu z powodu zaka?enia lo?y. U jednej osoby wyst±pi³a dyslokacja elektrody. Nie stwierdzono ro?nic dotycz±cych liczby powik³an pomiedzy grup± profilaktyki pierwotnej i wtornej. Przedstawiono metody postepowania maj±ce na celu redukcje liczby nieadekwatnych interwencji oraz dyskusje na temat roli ICD u chorych z HCM na podstawie do¶wiadczen w³asnych i pi¶miennictwa. Wnioski: Wysoki odsetek adekwatnych interwencji ICD ¶wiadczy o wysokiej skuteczno¶ci tej formy terapii w zapobieganiu SCD. Wszczepienie ICD obarczone jest du?ym odsetkiem powik³an, z ktorych najczestsze s± nieadekwatne interwencje. Nakazuje to szczegolnie uwa?ne programowanie i zastosowanie programow zapobiegaj±cych sterowaniem za³amkami T.